لایب سان

The first time in the United States that words publicly traveled faster than an animal and farther than a line of sight was attributed to God and sent from the chambers of the Supreme Court. This strange confluence of media, religion, and US nationhood lies at the foundation of global networks. Samuel Morse, largely funded by the US government, successfully sent the first public long-distance electric telegram in the United States in 1844 from Washington, DC, to Baltimore, Maryland.1 It read, “What hath God wrought,” and was answered in echo, “What hath God wrought.” The first telegrams were more liturgy than information, more ritual than transmission of content. The circular conversation turned to greetings and the weather, but the religious communication that started it all reverberates in various ways through a network that has crept around the world, morphed from copper cable to fiber optics, and negotiated a dynamic set of cultural conditions that we might now refer to as globalization. Religious actors put telegraph technology in place around the world, religious language described this new mode of global communication, religious imaginaries governed what the worldwide telegraph network would become, and religious forms of communication indelibly marked the idiomatic conventions of networks. Network culture has a surprisingly religious origin.

چکیده فارسی

اولین بار در ایالات متحده که کلمات به طور علنی سریعتر از یک حیوان و دورتر از خط دید حرکت می کردند به خدا نسبت داده شد و از اتاق های دیوان عالی ارسال شد. این تلاقی عجیب رسانه ها، مذهب و ملیت ایالات متحده در شالوده شبکه های جهانی قرار دارد. ساموئل مورس که عمدتاً توسط دولت ایالات متحده تأمین مالی می شد، با موفقیت اولین تلگراف برقی از راه دور عمومی را در ایالات متحده در سال 1844 از واشنگتن دی سی به بالتیمور، مریلند فرستاد. در پژواک، "خدا چه کرده است." تلگراف های اول بیشتر عبادت بود تا اطلاع رسانی، بیشتر تشریفاتی بود تا انتقال محتوا. گفتگوی دایره ای به احوالپرسی و آب و هوا تبدیل شد، اما ارتباط مذهبی که همه آن را آغاز کرد، به طرق مختلف از طریق شبکه ای که در سراسر جهان رخنه کرده است، از کابل مسی به فیبر نوری تبدیل شده و مجموعه ای پویا از شرایط فرهنگی را مورد مذاکره قرار می دهد. اکنون ممکن است به عنوان جهانی شدن از آن یاد شود. کنشگران مذهبی فناوری تلگراف را در سرتاسر جهان به کار انداختند، زبان دینی این شیوه جدید ارتباط جهانی را توصیف کرد، تخیلات مذهبی بر آنچه که شبکه جهانی تلگراف در سراسر جهان تبدیل خواهد شد، حکومت می‌کردند، و اشکال مذهبی ارتباط به‌طور غیرقابل حذف قراردادهای اصطلاحی شبکه‌ها را مشخص می‌کردند. فرهنگ شبکه به طرز شگفت آوری ریشه مذهبی دارد.