لایب سان

Hydrophobically modified poly(acrylic acids) (HMPAA’S) are commonly used as primary, pH sensitive, stabilizers for oil-in-water emulsions. It has been shown that electrosteric stabilization is one of the mechanisms. An important factor in steric stabilization is the breadth of the extension of stabilizing molecules from the discontinuous phase interface into the continuous phase. It must be substantial. This dictates that the stabilizing molecules be of substantial hydrodynamic volume. However, polymers with large hydrodynamic volumes diffuse slowly through solution (Brownian diffusion coefficients on the order of 10–12 to 10–13 m2/s). This can be a restriction to their use as emulsifiers, since the kinetics of emulsion coalescence begin to compete with the kinetics of interfacial adsorption of the stabilizing species. With these things in mind, we have developed a technique, based on drop volume tensiometery, which can be used to determine the “adsorption/diffusion” coefficients that characterize the kinetics of polymers adsorbing at oil/water interfaces. We have previously used this technique to show that increased hydrophobic content and increased crosslink density enhance adsorption efficiency for HMPAA’S. The current work is a pH dependence study which shows that neutralizing HMPAA in aqueous solution decreases its adsorption efficiency

چکیده فارسی

پلی (اکریلیک اسیدهای) اصلاح شده هیدروفوبیک (HMPAA'S) معمولاً به عنوان تثبیت کننده های اولیه و حساس به pH برای امولسیون های روغن در آب استفاده می شود. نشان داده شده است که تثبیت الکتریسیته یکی از مکانیسم ها است. یک عامل مهم در تثبیت فضایی، وسعت گسترش مولکول‌های تثبیت‌کننده از فاز ناپیوسته بین سطح به فاز پیوسته است. باید قابل توجه باشد. این امر حکم می کند که مولکول های تثبیت کننده دارای حجم هیدرودینامیکی قابل توجهی باشند. با این حال، پلیمرهای با حجم هیدرودینامیک بزرگ به آرامی در محلول پخش می شوند (ضرایب انتشار براونی در حد 10-12 تا 10-13 m2/s). این می تواند محدودیتی برای استفاده از آنها به عنوان امولسیفایر باشد، زیرا سینتیک ادغام امولسیون شروع به رقابت با سینتیک جذب سطحی گونه های تثبیت کننده می کند. با در نظر گرفتن این موارد، ما تکنیکی را بر اساس تانسیومتری حجم قطره ایجاد کرده‌ایم که می‌تواند برای تعیین ضرایب "جذب/ انتشار" استفاده شود که سینتیک پلیمرهای جذب شده در سطح روغن/آب را مشخص می‌کند. ما قبلاً از این تکنیک استفاده کرده‌ایم تا نشان دهیم که افزایش محتوای آبگریز و افزایش چگالی پیوند متقابل باعث افزایش کارایی جذب برای HMPAA'S می‌شود. کار فعلی یک مطالعه وابستگی به pH است که نشان می‌دهد خنثی کردن HMPAA در محلول آبی، کارایی جذب آن را کاهش می‌دهد