لایب سان

Until the 1960s, maths was studied as an academic subject in a desire to have more mathematicians. The current trend, however, has moved away from viewing maths as a purely intellectual endeavour and towards developing a more mathematically competent workforce and citizenry. This trend has seen a large increase in the number of maths schemes being produced by the major educational publishers, which attempt to make maths "easier" and more "approachable" by using language instead of symbols. So why do so many children still "fail" at maths? The author contends that to understand this, teachers need to analyze and evaluate the maths textbooks they are currently using. The author shows the reader how to systematically analyze and evaluate these textbooks. This interrogation of classroom resources, should have important implications for teaching strategies and for textbook design and use.

تا دهه 1960، ریاضیات به عنوان یک موضوع آکادمیک در آرزوی داشتن ریاضیدانان بیشتر مورد مطالعه قرار می گرفت. با این حال، روند کنونی از نگاه کردن به ریاضیات به عنوان یک تلاش صرفاً فکری دور شده و به سمت ایجاد نیروی کار و شهروندی با مهارت ریاضی بیشتر رفته است. این روند افزایش زیادی در تعداد طرح‌های ریاضی تولید شده توسط ناشران اصلی آموزشی داشته است، که سعی می‌کنند با استفاده از زبان به جای نمادها، ریاضیات را «آسان‌تر» و «دسترس‌تر» کنند. پس چرا بسیاری از کودکان هنوز در ریاضیات «شکست می‌خورند»؟ نویسنده معتقد است که برای درک این موضوع، معلمان باید کتاب های درسی ریاضی را که در حال حاضر استفاده می کنند، تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنند. نویسنده به خواننده نشان می دهد که چگونه این کتاب های درسی را به طور سیستماتیک تجزیه و تحلیل و ارزیابی کند. این بازجویی از منابع کلاس درس باید پیامدهای مهمی برای راهبردهای تدریس و طراحی و استفاده از کتاب درسی داشته باشد.