لایب سان

In their introduction to this collection of essays, the editors argue that constraints can be seen as a source of literary creativity, and given that translation is even more constrained than 'original' literary production, it thus has the potential to be even more creative too. The ten essays that follow outline ways in which translators and translations are constrained by poetic form, personal histories, state control, public morality, and the non-availability of comparable target language subcodes, and how translator creativity may-or may not-overcome these constraints. Topics covered are: Baudelaire's translation practices; bowdlerism in translations of Voltaire, Boccaccio and Shakespeare, among others; Leyris's translations of Gerard Manley Hopkins; ideology in English-Arabic translation; the translation of censored Greek poet Rhea Galanaki; theatre translation; Nabokov and translation; gay translation; Moratín's translation of Hamlet; and state control of translation production in Nazi Germany. The essays are mostly highly readable, and often entertaining.

چکیده فارسی

ویراستاران در مقدمه خود بر این مجموعه مقالات استدلال می کنند که محدودیت ها را می توان به عنوان منبع خلاقیت ادبی در نظر گرفت، و با توجه به اینکه ترجمه حتی محدودتر از تولید ادبی «اصلی» است، بنابراین این پتانسیل را دارد که یکنواخت باشد. خلاق تر نیز ده مقاله ای که به دنبال آن هستند، روش هایی را بیان می کنند که در آنها مترجمان و ترجمه ها توسط فرم شاعرانه، تاریخ های شخصی، کنترل دولتی، اخلاق عمومی، و در دسترس نبودن زیرکدهای زبان مقصد قابل مقایسه هستند، و اینکه چگونه خلاقیت مترجم ممکن است بر این موارد غلبه کند یا نه. محدودیت ها. موضوعات تحت پوشش عبارتند از: شیوه های ترجمه بودلر. بوادلریسم در ترجمه های ولتر، بوکاچیو و شکسپیر و غیره. ترجمه های لیریس از جرارد مانلی هاپکینز. ایدئولوژی در ترجمه انگلیسی-عربی؛ ترجمه رئا گالاناکی شاعر یونانی سانسور شده. ترجمه تئاتر; ناباکوف و ترجمه; ترجمه همجنسگرا; ترجمه موراتین از هملت; و کنترل دولتی تولید ترجمه در آلمان نازی. انشاها عمدتاً بسیار خوانا و اغلب سرگرم کننده هستند.