لایب سان

The spread of market-oriented reforms has been one of the major political and economic trends of the late twentieth and early twenty-first centuries. Governments have, to varying degrees, adopted policies that have led to deregulation: the liberalization of trade; the privatization of state entities; and low-rate, broad-base taxes. Yet some countries embraced these policies more than others.

Johan Christensen examines one major contributor to this disparity: the entrenchment of U.S.-trained, neoclassical economists in political institutions the world over. While previous studies have highlighted the role of political parties and production regimes, Christensen uses comparative case studies of New Zealand, Ireland, Norway, and Denmark to show how the influence of economists affected the extent to which each nation adopted market-oriented tax policies. He finds that, in countries where economic experts held powerful positions, neoclassical economics broke through with greater force. Drawing on revealing interviews with 80 policy elites, he examines the specific ways in which economists shaped reforms, relying on an activist approach to policymaking and the perceived utility of their science to drive change.

چکیده فارسی

گسترش اصلاحات بازارمحور یکی از روندهای سیاسی و اقتصادی عمده اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم بوده است. دولت ها به درجات مختلف سیاست هایی را اتخاذ کرده اند که منجر به مقررات زدایی شده است: آزادسازی تجارت. خصوصی سازی نهادهای دولتی؛ و مالیات های کم نرخ و پایه. با این حال برخی از کشورها این سیاست ها را بیش از سایرین پذیرفته اند.

یوهان کریستنسن یکی از عوامل اصلی این نابرابری را بررسی می کند: تثبیت اقتصاددانان نئوکلاسیک آموزش دیده در ایالات متحده در نهادهای سیاسی در سراسر جهان. در حالی که مطالعات قبلی نقش احزاب سیاسی و رژیم‌های تولید را برجسته کرده‌اند، کریستنسن از مطالعات موردی مقایسه‌ای نیوزلند، ایرلند، نروژ و دانمارک استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه تأثیر اقتصاددانان بر میزان اتخاذ سیاست‌های مالیاتی بازارمحور هر کشور تأثیر گذاشته است. او درمی‌یابد که در کشورهایی که کارشناسان اقتصادی مناصب قدرتمندی داشتند، اقتصاد نئوکلاسیک با قدرت بیشتری راه افتاد. او با تکیه بر مصاحبه‌های آشکار با 80 نخبگان سیاست‌گذاری، راه‌های خاصی را بررسی می‌کند که اقتصاددانان اصلاحات را شکل دادند، با تکیه بر رویکردی فعال در سیاست‌گذاری و سودمندی درک شده از علم آنها برای ایجاد تغییر.