لایب سان

i’ve come to the conclusion that i’ll never stop writing. even if my pen ink runs dry or my phone loses battery, i always find a way to scribble my nonsense somewhere. after the teenage years of my life. as a seventeen-year-old girl that has no idea what she’s doing anymore, i’m deciding to format all my works into yet another book. i don’t think my writing will be stopped. even if i acquire writer's block, i write about not having anything to write about. there’s always something to write. there’s always something to say. i could write poetry books my whole life and maybe… i will. this is the journey in the next chapter of my life. i moved out, became an individual and learned too much, too quickly. i only have room to grow.

چکیده فارسی

به این نتیجه رسیده ام که هرگز نوشتن را متوقف نخواهم کرد. حتی اگر جوهر قلمم خشک شود یا باتری گوشیم از دست برود، همیشه راهی پیدا می‌کنم که مزخرفاتم را در جایی خط بزنم. بعد از سال های نوجوانی زندگی ام به عنوان یک دختر هفده ساله که دیگر نمی‌داند چه کار می‌کند، تصمیم گرفتم همه آثارم را در یک کتاب دیگر قالب‌بندی کنم. فکر نمی کنم نوشتن من متوقف شود. حتی اگر بلاک نویسنده را بدست بیاورم، درباره اینکه چیزی برای نوشتن ندارم می نویسم. همیشه چیزی برای نوشتن وجود دارد همیشه چیزی برای گفتن وجود دارد من می توانم در تمام زندگی ام کتاب شعر بنویسم و ​​شاید... بنویسم. این سفر در فصل بعدی زندگی من است. من نقل مکان کردم، فردی شدم و خیلی سریع و خیلی سریع یاد گرفتم. من فقط جا برای رشد دارم.