لایب سان

Egypt, Israel’s most influential neighbour to the south, is the focus for comparison and contrast in the essay by P.S. Johnston on death and the dead in Egypt and in Israel. Johnston notes the positive aspects of death that are popularly associated with ancient Egypt, but also highlights a problem in that there are also clear indications that, in practice, the Egyptians failed to respect the dead, and were to a considerable degree sceptical and cynical about the afterlife. ‘Egyptian views on death and the afterlife were altogether more varied than often assumed.’ Such hope as there was and such preparations for death as were possible were the privilege of the well-to-do. In Israel, to judge from its scriptures, death was fairly uniformly regarded as ‘the negation of life, disrupting its activity and bringing separation from the divine presence’

چکیده فارسی

مصر، با نفوذترین همسایه اسرائیل در جنوب، کانون مقایسه و تضاد در مقاله P.S. جانستون در مورد مرگ و مردگان در مصر و اسرائیل. جانستون به جنبه‌های مثبت مرگ که عموماً با مصر باستان مرتبط است اشاره می‌کند، اما همچنین بر مشکلی تأکید می‌کند که نشانه‌های روشنی نیز وجود دارد که در عمل، مصری‌ها به مردگان احترام نمی‌گذارند و تا حد قابل توجهی نسبت به مردگان بدبین و بدبین بودند. زندگی پس از مرگ. «دیدگاه‌های مصری در مورد مرگ و زندگی پس از مرگ در مجموع بسیار متنوع‌تر از آن چیزی بود که اغلب تصور می‌شد.» چنین امیدی که وجود داشت و آمادگی‌هایی که برای مرگ ممکن بود، امتیاز ثروتمندان بود. در اسرائیل، برای قضاوت از روی متون مقدس آن، مرگ به طور نسبتاً یکسانی به عنوان "نفی زندگی، مختل کردن فعالیت آن و ایجاد جدایی از حضور الهی" تلقی می شد.