لایب سان

Hailed by Andre Gide as the patron saint of all outsiders, Simone Weil's short life was ample testimony to her beliefs. In 1942 she fled France along with her family, going firstly to America. She then moved back to London in order to work with de Gaulle. Published posthumously The Need for Roots was a direct result of this collaboration. Its purpose was to help rebuild France after the war. In this, her most famous book, Weil reflects on the importance of religious and political social structures in the life of the individual. She wrote that one of the basic obligations we have as human beings is to not let another suffer from hunger. Equally as important, however, is our duty towards our community: we may have declared various human rights, but we have overlooked the obligations and this has left us self-righteous and rootless. She could easily have been issuing a direct warning to us today, the citizens of Century 21.

چکیده فارسی

زندگی کوتاه سیمون ویل که توسط آندره ژید به‌عنوان قدیس حامی همه خارجی‌ها ستایش می‌شود، گواه زیادی بر اعتقادات او بود. در سال 1942 او به همراه خانواده اش از فرانسه گریخت و ابتدا به آمریکا رفت. او سپس به لندن بازگشت تا با دوگل کار کند. منتشر شده پس از مرگ  نیاز به ریشه ها نتیجه مستقیم این همکاری بود. هدف آن کمک به بازسازی فرانسه پس از جنگ بود. در این، مشهورترین کتاب او، ویل، به اهمیت ساختارهای اجتماعی مذهبی و سیاسی در زندگی افراد می پردازد. او نوشت که یکی از تعهدات اساسی ما به عنوان انسان این است که نگذاریم دیگری دچار گرسنگی شود. اما وظیفه ما در قبال جامعه به همان اندازه مهم است: ما ممکن است حقوق بشر مختلفی را اعلام کرده باشیم، اما تعهدات را نادیده گرفته ایم و این ما را خودبزرگ و بی ریشه رها کرده است. او امروز به راحتی می توانست به ما، شهروندان قرن 21، هشدار مستقیم بدهد.