لایب سان

THIS IS A BOOK ABOUT SELF-SABOTAGE. Why we do it, when we do it, and how to stop doing it-for good. Coexisting but conflicting needs create self-sabotaging behaviors. This is why we resist efforts to change, often until they feel completely futile. But by extracting crucial insight from our most damaging habits, building emotional intelligence by better understanding our brains and bodies, releasing past experiences at a cellular level, and learning to act as our highest potential future selves, we can step out of our own way and into our potential. For centuries, the mountain has been used as a metaphor for the big challenges we face, especially ones that seem impossible to overcome. To scale our mountains, we actually have to do the deep internal work of excavating trauma, building resilience, and adjusting how we show up for the climb. In the end, it is not the mountain we master, but ourselves.

چکیده فارسی

این کتابی درباره خودخرابی است. چرا این کار را انجام می‌دهیم، چه زمانی آن را انجام می‌دهیم، و چگونه از انجام آن دست برداریم. نیازهای همزیستی اما متضاد باعث ایجاد رفتارهای خود خرابکارانه می شود. به همین دلیل است که ما در برابر تلاش‌ها برای تغییر مقاومت می‌کنیم، اغلب تا زمانی که کاملاً بیهوده احساس شوند. اما با استخراج بینش حیاتی از مضرترین عادت هایمان، ایجاد هوش هیجانی با درک بهتر مغز و بدنمان، رهاسازی تجربیات گذشته در سطح سلولی، و یادگیری اینکه به عنوان بالاترین خود بالقوه آینده خود عمل کنیم، می توانیم از مسیر خود خارج شویم و به پتانسیل ما برای قرن ها، کوه به عنوان استعاره ای برای چالش های بزرگی که با آن روبرو هستیم، به ویژه چالش هایی که غلبه بر آنها غیرممکن به نظر می رسد، استفاده شده است. برای بالا رفتن از کوه هایمان، در واقع باید کار عمیق درونی حفاری تروما، ایجاد انعطاف پذیری و تنظیم نحوه حضورمان برای صعود انجام دهیم. در نهایت، این کوهی نیست که ما بر آن تسلط داریم، بلکه خودمان هستیم.