لایب سان

The Emergence of Literature is an extension and reworking of a series of significant propositions in philosophy and literary theory: Jean-Luc Nancy and Philippe Lacoue-Labarthe's examination of the concept of the literary absolute; Martin Heidegger's destruction and Giorgio Agamben's archaeology of the metaphysics of will; Maurice Blanchot's delimitation of the space of literature; and Michel Foucault's archaeology of literature. Its core contribution to the history of theory is to understand the literary absolute not simply as philosophical concept, but as a paradigm that delimits the horizon for currents of literary theory through the course of the 20th century where the literary criteria change from the theme of sincerity to the theme of the death of the author.

Stretching from Kant to Hegel, from Hölderlin to the Early German Romantics, from John Stuart Mill to New Criticism, from Benjamin to Barthes, The Emergence of Literature examines the relation between continental philosophy and literature in the post-Kantian era.

چکیده فارسی

ظهور ادبیات توسعه و بازکاری مجموعه ای از گزاره های مهم در فلسفه و نظریه ادبی است: بررسی ژان لوک نانسی و فیلیپ لاکو-لابارت از مفهوم مطلق ادبی. تخریب مارتین هایدگر و باستان شناسی متافیزیک اراده جورجو آگامبن. تعیین حدود فضای ادبیات توسط موریس بلانشو. و باستان شناسی ادبیات میشل فوکو. سهم اصلی آن در تاریخ نظریه درک مطلق ادبی نه صرفاً به عنوان یک مفهوم فلسفی، بلکه به عنوان الگویی است که افق جریان های نظریه ادبی را در طول قرن بیستم مشخص می کند، جایی که معیارهای ادبی از درون مایه صداقت تغییر می کند. به موضوع مرگ نویسنده.

از کانت تا هگل، از هلدرلین تا رمانتیک های اولیه آلمان، از جان استوارت میل تا نقد جدید، از بنیامین تا بارت، ظهور ادبیات به بررسی رابطه بین فلسفه قاره ای و ادبیات در دوران پسا می پردازد. دوران کانتی.