لایب سان

Explores the influence of Neanderthal man on the cultural and biological development of humanity

• Traces the power of long-held beliefs and superstitions to the influence of Neanderthal lunar and dream-based traditions

• Offers a compelling vision of a unified humanity that can benefit from the gifts of both its Neanderthal and Cro-Magnon ancestors

• Provides evidence that direct descendants of the Neanderthal race may still be alive in Central Asia

A number of long-standing beliefs and superstitions show how the ideas that dominated the lives of our ancestors still have a powerful influence on us today. The disturbing power attributed to the number thirteen, the positive influence of the number seven, and the comfort offered by the admonition “knock wood” all reveal the enduring presence of our most ancient ancestors: the Neanderthals. Contrary to current theories, Stan Gooch maintains that the Neanderthals were not destroyed by the younger Cro-Magnon culture but were incorporated into that culture through interbreeding. The blending of the disparate influences of the lunar, matriarchal-based Neanderthals and the solar, patriarchal Cro-Magnons may explain the contradictory impulses and influences that have generated human conflict for millennia. In fact, the author suggests that the caste system in India may have been constructed to utilize the strengths of both lunar and solar cultures and to minimize the conflict between the two.

There is evidence that direct descendents of the moon-worshipping, dream-­cultivating Neanderthal race are still living in Central Asia today. While their physical descendants may be almost extinct, the influence of Neanderthal wisdom remains strong and can be found not only in witchcraft lore and the Kabbalah, but in the formative tenets of the Knights Templar, the Rosicrucians, and even Christianity.

چکیده فارسی

تأثیر انسان نئاندرتال بر رشد فرهنگی و بیولوژیکی بشریت را بررسی می کند

• قدرت باورها و خرافات دیرینه را به تأثیر سنت های ماه نئاندرتال و رویا نشان می دهد

• یک چشم انداز قانع کننده از یک بشریت متحد ارائه می دهد که می تواند از مواهب اجداد نئاندرتال و کرومانیون خود بهره مند شود

• شواهدی ارائه می دهد که نشان می دهد فرزندان مستقیم نژاد نئاندرتال ممکن است هنوز در آسیای مرکزی زنده باشند

تعدادی از باورها و خرافات دیرینه نشان می‌دهند که چگونه ایده‌هایی که بر زندگی اجداد ما تسلط داشتند، هنوز تأثیر قدرتمندی بر ما دارند. قدرت آزاردهنده ای که به عدد سیزده نسبت داده می شود، تأثیر مثبت عدد هفت، و آرامشی که با پند و اندرز «چوب بزن» همگی حضور پایدار قدیمی ترین اجداد ما را نشان می دهند: نئاندرتال ها. برخلاف تئوری‌های فعلی، استن گوچ معتقد است که نئاندرتال‌ها توسط فرهنگ جوان‌تر کرومانیون نابود نشدند، بلکه از طریق آمیختگی در آن فرهنگ گنجانده شدند. اختلاط تأثیرات متفاوت نئاندرتال‌های ماهری، مادرسالار و کرومانیون‌های مردسالار خورشیدی، ممکن است انگیزه‌ها و تأثیرات متناقضی را توضیح دهد که برای هزاران سال درگیری‌های انسانی را ایجاد کرده است. در واقع، نویسنده پیشنهاد می کند که سیستم کاست در هند ممکن است برای استفاده از نقاط قوت فرهنگ قمری و خورشیدی و به حداقل رساندن تضاد بین این دو ساخته شده باشد.

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نوادگان مستقیم نژاد نئاندرتال که ماه پرست و پرورش دهنده رویا هستند، هنوز در آسیای مرکزی زندگی می کنند. در حالی که فرزندان فیزیکی آنها ممکن است تقریباً منقرض شده باشند، تأثیر خرد نئاندرتال همچنان قوی است و نه تنها در افسانه جادوگری و کابالا، بلکه در اصول شکل‌گیری شوالیه‌های معبد، رزیکلاسیون‌ها و حتی مسیحیت نیز می‌توان یافت.