لایب سان

 ptions are about choice and the freedom to do something, exercise your op- tion, or not do that something and let your option expire. An option is the right but not the obligation to do something; in our context, it’s the right to buy or sell stock at a predetermined price before the option’s expiration date. For this reason, options are obviously very different than ownership of the underlying stock. While it’s true that if you own stock you always have the freedom, the “option,” of selling your stock, that’s a pretty drastic choice; there’s no middle ground. It’s the choice inherent in ownership of an option, or the premium collected in selling an option, and the ability to enjoy the shades of gray between owning the underlying stock and not owning the underlying stock that make options such a useful tool. The owner of the option gets to make this choice but pays money for the privilege. The seller of the option doesn’t get to make the choice, he’s at the mercy of the option owner but he is paid for being at the mercy of the option buyer and he’s often paid very handsomely. This choice also means that options, when combined with other options in spreads and combinations and when combined with stock, result in risk/reward payoffs that are very different than stock alone or options alone can generate. If standard asset allocation between stocks, bonds, commodities, precious metals, and so on is diversification, then it’s diversification in two dimensions. Allocation using different asset classes and option spreads or combinations is diversification in three dimensions.

چکیده فارسی

 گزینه‌ها در مورد انتخاب و آزادی انجام کاری، اعمال اختیار یا انجام ندادن آن کاری و اجازه دادن به گزینه شما منقضی می‌شوند. یک اختیار حق است اما نه الزام برای انجام کاری. در شرایط ما، این حق خرید یا فروش سهام با قیمت از پیش تعیین شده قبل از تاریخ انقضای اختیار است. به همین دلیل، بدیهی است که اختیار معامله با مالکیت سهام پایه بسیار متفاوت است. در حالی که درست است که اگر سهام دارید، همیشه آزادی، «گزینه» فروش سهام خود را دارید، این یک انتخاب بسیار جدی است. هیچ حد وسطی وجود ندارد این انتخاب ذاتی در مالکیت یک گزینه یا حق بیمه جمع‌آوری‌شده در فروش یک گزینه و توانایی لذت بردن از سایه‌های خاکستری بین مالکیت سهام پایه و عدم مالکیت سهام پایه است که گزینه‌ها را به ابزار مفیدی تبدیل می‌کند. صاحب گزینه می‌تواند این انتخاب را انجام دهد اما برای امتیاز آن پول می‌پردازد. فروشنده اختیار نمی‌تواند انتخاب کند، او تحت الحمایه صاحب اختیار است، اما به خاطر اینکه تحت الحمایه خریدار گزینه قرار می‌گیرد، پول دریافت می‌کند و اغلب دستمزد بسیار گزافی می‌گیرد. این انتخاب همچنین به این معنی است که گزینه‌ها، هنگامی که با سایر گزینه‌ها در اسپردها و ترکیب‌ها ترکیب می‌شوند و هنگامی که با سهام ترکیب می‌شوند، منجر به بازده ریسک/پاداش می‌شوند که بسیار متفاوت از سهام به تنهایی یا گزینه‌ها به تنهایی می‌توانند ایجاد کنند. اگر تخصیص استاندارد دارایی بین سهام، اوراق قرضه، کالاها، فلزات گرانبها و غیره تنوع بخشی است، پس تنوع در دو بعد است. تخصیص با استفاده از کلاس‌های دارایی مختلف و اسپرد یا ترکیب‌های اختیار، تنوع در سه بعد است.