لایب سان

Since the 1990s, biometric border control has attained key importance throughout Europe. Employing digital images of, for example, fingerprints, DNA, bones, faces or irises, biometric technologies use bodies to identify, categorize and regulate individuals’ cross-border movements.

Based on innovative collaborative fieldwork, this book examines how biometrics are developed, put to use and negotiated in key European border sites. It analyses the disparate ways in which the technologies are applied, perceived and experienced by border control agents and others managing the cross-border flow of people, by scientists and developers engaged in making the technologies, and by migrants and non-government organizations attempting to manoeuvre in the complicated and often-unpredictable systems of technological control.

Biometric technologies are promoted by national and supranational authorities and industry as scientifically exact and neutral methods of identification and verification, and as an infallible solution to security threats. The ethnographic case studies in this volume demonstrate, however, that the technologies are, in fact, characterized by considerable ambiguity and uncertainty and subject to substantial subjective interpretation, translation and brokering with different implications for migrants, border guards, researchers and other actors engaged in the border world.

چکیده فارسی

از دهه 1990، کنترل مرزهای بیومتریک در سراسر اروپا اهمیت کلیدی پیدا کرده است. فناوری‌های بیومتریک با استفاده از تصاویر دیجیتال، به عنوان مثال، اثر انگشت، DNA، استخوان‌ها، صورت یا عنبیه، از بدن برای شناسایی، طبقه‌بندی و تنظیم حرکات برون مرزی افراد استفاده می‌کنند.

بر اساس کار میدانی مشارکتی نوآورانه، این کتاب به بررسی چگونگی توسعه، استفاده و مذاکره بیومتریک در سایت‌های کلیدی مرزی اروپا می‌پردازد. روش‌های متفاوت استفاده، درک و تجربه فناوری‌ها توسط عوامل کنترل مرزی و سایرینی که جریان فرامرزی افراد را مدیریت می‌کنند، توسط دانشمندان و توسعه‌دهندگانی که در ساخت فناوری‌ها فعالیت می‌کنند، و توسط مهاجران و سازمان‌های غیردولتی که تلاش می‌کنند تا مانور در سیستم های پیچیده و اغلب غیرقابل پیش بینی کنترل فن آوری.

تکنولوژی‌های بیومتریک توسط مقامات و صنعت ملی و فراملی به عنوان روش‌های علمی دقیق و خنثی برای شناسایی و راستی‌آزمایی، و به‌عنوان راه‌حلی خطاناپذیر برای تهدیدات امنیتی ترویج می‌شوند. با این حال، مطالعات موردی قوم‌نگاری در این جلد نشان می‌دهد که فناوری‌ها در واقع با ابهام و عدم قطعیت قابل‌توجهی مشخص می‌شوند و در معرض تفسیر ذهنی، ترجمه و واسطه‌گری با مفاهیم مختلف برای مهاجران، مرزبانان، محققان و سایر بازیگران درگیر هستند. دنیای مرزی.