لایب سان

This book is about the destruction of art, both in terms of objects that have been destroyed – lost in fires, floods or vandalism – and the general concept of art operating through object and form. Through re-examinations of such events as the Momart warehouse fire in 2004 and the activities of art thief Stéphane Breitwieser, the book proposes an idea of solvent form hinging on the dual meaning in the words solvent and solvency, whereby art, while attempting to make secure or fixed, simultaneously undoes and destroys through its inception. Ultimately, the book questions what is it that may be perceived in the destruction of art and how we understand it, and further how it might be linked to a more general failure.

چکیده فارسی

این کتاب در مورد تخریب هنر است، هم از نظر اشیایی که از بین رفته اند – از بین رفته در آتش سوزی، سیل یا خرابکاری – و هم مفهوم کلی هنر که از طریق شی و فرم عمل می کند. از طریق بررسی مجدد رویدادهایی مانند آتش سوزی انبار مومارت در سال 2004 و فعالیت های دزد آثار هنری استفان بریتویزر، این کتاب ایده ای از شکل حلال را ارائه می دهد که به معنای دوگانه در کلمات  حلال و پروانه پرداختی، به موجب آن هنر، در حالی که تلاش می‌کند ایمن یا ثابت کند، به طور هم‌زمان در ابتدای پیدایش آن را خنثی می‌کند و از بین می‌برد. در نهایت، این کتاب به این پرسش می‌پردازد که چه چیزی ممکن است در تخریب هنر درک شود و چگونه آن را درک می‌کنیم، و همچنین چگونه ممکن است با شکست کلی‌تری مرتبط باشد.