لایب سان

By polymers for biological use we understand biopolymers and living matter. Biomaterials are man-made or -modified materials which repair, reinforce or replace damaged functional parts of the (human) body. Hip joints, cardiovascular tubes or skin adhesives are just a few examples. Such materials are principally chosen for their mechanical performance (stiffness, strength, fatigue resistance). All mechanical and biological interactions between an implant and the body occur across the interface, which has to correspond as nearly as possible to its particular function.A natural surface is a complex (three-dimensional) structure, which has to fulfil many roles: recognition, adhesion (or rejection), transport or growth. We have to admit that at present biomaterials are far removed from such performance although new strategies in surface engineering have been adopted in which man tries to learn from nature.

چکیده فارسی

با پلیمرهایی برای استفاده بیولوژیکی، ما پلیمرهای زیستی و مواد زنده را درک می کنیم. بیومتریال ها موادی هستند که توسط انسان ساخته شده یا اصلاح شده اند که بخش های عملکردی آسیب دیده بدن (انسان) را ترمیم، تقویت یا جایگزین می کنند. مفاصل لگن، لوله های قلبی عروقی یا چسب های پوستی تنها چند نمونه هستند. چنین موادی عمدتاً برای عملکرد مکانیکی (سفتی، استحکام، مقاومت در برابر خستگی) انتخاب می شوند. تمام فعل و انفعالات مکانیکی و بیولوژیکی بین ایمپلنت و بدن در سراسر سطح مشترک رخ می دهد، که باید تا حد امکان با عملکرد خاص آن مطابقت داشته باشد. یک سطح طبیعی یک ساختار پیچیده (سه بعدی) است که باید نقش های زیادی را ایفا کند. : شناخت، چسبندگی (یا رد)، انتقال یا رشد. باید بپذیریم که در حال حاضر بیومواد از چنین عملکردی بسیار دور هستند، اگرچه استراتژی‌های جدیدی در مهندسی سطح اتخاذ شده است که در آن انسان سعی می‌کند از طبیعت بیاموزد.