لایب سان

“In Punctum:, Lesley Jenike’s new collection, she writes, ‘It’s our language: what can we call a thing that is and is not.’ These poems are haunted by a ‘non-child,’ a child who was not to be born, and with it, a life the speaker was not to live. Absence itself becomes a nearly tangible presence. I don’t know how Jenike does it―breaks your heart and makes you want more―but I can’t remember the last time I read poems as smart and sure and devastatingly precise in their language, imagery, and feeling. In a poem about a fateful ultrasound, one that reveals no fetal heartbeat, she writes, ‘the doctor calls it “practice,” snapping off // the screen, tearing up the spit-out photograph. / “Next time,” she says, “it’ll be the real thing.”’ Mark my words: these poems are―and this poet is―the real thing. Punctum: is a remarkable accomplishment.”―Maggie Smith

“Riffing on Barthes’s notion of punctum, his ‘third meaning,’ and its other definitions―tear duct, small point, strike-through―Jenike creates, with her Punctum:, a love song to the lost child, to the living child, to the ineffable nonexistent, and to the abundant existent that takes my breath away. This collection’s fulsome lines and literary touchstones balance precariously, sometimes archaically, always brilliantly, with the gravities of the physical body and the ruins of our 21stcentury planet to give us something new, rare, and important.”―Kathy Fagan

چکیده فارسی

"در Punctum:، مجموعه جدید لزلی جنیک، او می نویسد: "این زبان ماست: چیزی را که هست و نیست چه می توانیم بنامیم." این اشعار توسط یک "غیر کودک" تسخیر شده است، کودکی که به دنیا نیامد، و با آن، زندگی ای که گوینده نباید زندگی کند. غیبت خود به یک حضور تقریبا ملموس تبدیل می شود. نمی‌دانم جنیک چگونه این کار را می‌کند - قلبت را می‌شکند و بیشتر می‌خواهد - اما نمی‌توانم آخرین باری را به یاد بیاورم که شعرهایی را به این اندازه هوشمندانه و مطمئن و به طرز ویران‌کننده‌ای دقیق در زبان، تصاویر و احساسشان خواندم. او در شعری درباره یک سونوگرافی سرنوشت‌ساز، سونوگرافی که ضربان قلب جنین را نشان نمی‌دهد، می‌نویسد: «دکتر آن را «تمرین» می‌نامد، صفحه را جدا می‌کند// صفحه را پاره می‌کند. / او می‌گوید: «دفعه بعد، آن چیز واقعی خواهد بود.» حرف‌های من را علامت بزنید: این شعرها - و این شاعر - چیز واقعی هستند. Punctum: یک دستاورد قابل توجه است."—Maggie Smith

«با تفهیم مفهوم بارت از punctum، «معنای سوم» او، و تعاریف دیگر آن - مجرای اشک، نقطه کوچک، امتداد - جنیک با Punctum خود می‌سازد: آهنگی عاشقانه برای کودک گمشده، برای فرزند زنده، به وجود غیرقابل وصف، و وجود فراوانی که نفسم را بند می آورد. خطوط پر انرژی و سنگ محک ادبی این مجموعه به طور نامطمئن، گاهی به صورت قدیمی، همیشه درخشان، با جاذبه بدن فیزیکی و ویرانه های سیاره قرن بیست و یکمی ما تعادل برقرار می کند تا چیزی جدید، کمیاب و مهم به ما بدهد.»کتی فاگان قوی>