لایب سان

Science and technology have created many of the problems besetting us at the turn of the century, yet, paradoxically, we cannot address them without their assistance. This beautifully illustrated book takes a fresh approach to resolving the problems of progress and modernity by reframing science and technology. In an eclectic and highly original study, Turnbull brings together a wide range of traditions as diverse as cathedral building, Micronesian navigation, cartography and turbulence research. He argues that all our differing ways of producing knowledge, including science, are messy, spatial and local. Every culture has its own ways of assembling local knowledge, thereby creating space through the linking of people, practices and places. The spaces we inhabit and assemblages we work with are not as homogeneous and coherent as our modernist perspectives have led us to believe-rather they are complex and heterogeneous motleys.

علم و فناوری بسیاری از مشکلاتی را که در آغاز قرن حاضر ما را درگیر کرده است، ایجاد کرده است، اما، به طرز متناقضی، ما نمی توانیم بدون کمک آنها به آنها بپردازیم. این کتاب با مصور زیبا رویکردی تازه برای حل مشکلات پیشرفت و مدرنیته با قالب بندی مجدد علم و فناوری دارد. در یک مطالعه التقاطی و بسیار بدیع، ترنبول طیف وسیعی از سنت‌های متنوعی مانند ساختمان کلیسای جامع، ناوبری میکرونزی، نقشه‌برداری و تحقیقات آشفتگی را گرد هم می‌آورد. او استدلال می‌کند که همه روش‌های متفاوت ما برای تولید دانش، از جمله علم، آشفته، فضایی و محلی هستند. هر فرهنگی روش‌های خاص خود را برای گردآوری دانش محلی دارد، در نتیجه فضا را از طریق پیوند افراد، شیوه‌ها و مکان‌ها ایجاد می‌کند. فضاهایی که در آن زندگی می‌کنیم و مجموعه‌هایی که با آن‌ها کار می‌کنیم، آن‌قدر همگن و منسجم نیستند که دیدگاه‌های مدرنیستی ما را به این باور رسانده است - بلکه این فضاها پیچیده و ناهمگون هستند.