لایب سان

Half of Toronto’s population is born outside of Canada and over 140 languages are spoken on the city's streets and in its homes. How to build community amidst such diversity is one of the global challenges that Canada – and many other western nations – has to face head on.

Making a Global City critically examines the themes of diversity and community in a single primary school, the Clinton Street Public School in Toronto, between 1920 and 1990. From the swift and seismic shift from a Jewish to southern European demographic in the 1950s to the gradual globalized community starting in the 1970s, Vipond eloquently and clearly highlights the challenges posed by multicultural citizenship in a city that was dominated by Anglo-Protestants. Contrary to recent well-documented anti-immigrant rhetoric in the media, Making a Global City celebrates one of the world’s most multicultural cities while stressing the fact that public schools are a vital tool in integrating and accepting immigrants and children in liberal democracies.

چکیده فارسی

نیمی از جمعیت تورنتو خارج از کانادا متولد شده‌اند و بیش از ۱۴۰ زبان در خیابان‌های شهر و خانه‌های آن صحبت می‌شود. چگونگی ایجاد جامعه در میان چنین تنوعی یکی از چالش‌های جهانی است که کانادا – و بسیاری از کشورهای غربی دیگر – باید رودررو با آن روبرو شوند.

ساخت یک شهر جهانی به طور انتقادی مضامین تنوع و اجتماع را در یک مدرسه ابتدایی، مدرسه عمومی خیابان کلینتون در تورنتو، بین سال‌های 1920 و 1990 بررسی می‌کند. از تغییر سریع و لرزه‌ای از یک یهودی ویپوند در ارتباط با جمعیتی اروپای جنوبی در دهه 1950 تا جامعه جهانی شده تدریجی که از دهه 1970 شروع شد، چالش های ناشی از شهروندی چندفرهنگی را در شهری که تحت تسلط آنگلو پروتستان ها بود، به شیوا و واضح نشان می دهد. برخلاف لفاظی‌های اخیر مستند شده علیه مهاجران در رسانه‌ها، ساختن شهر جهانی یکی از چند فرهنگی‌ترین شهرهای جهان را جشن می‌گیرد و در عین حال بر این واقعیت تأکید می‌کند که مدارس دولتی ابزاری حیاتی برای ادغام و پذیرش مهاجران و مهاجران هستند. کودکان در دموکراسی های لیبرال.