لایب سان

CHAPTER 1 Introduction: Connecting Elinor C. Ostrom and Viviana A. Zelizer Stefanie Haeffele and Virgil Henry Storr In the social sciences, models are abstractions that help us to understand the social world. Just as a map is a representation of the physical world that guides individuals as they navigate their environments, social scien- tific models are used to study how people make decisions, cooperate to solve problems, coordinate their actions with others, or engage in conflict. While models necessarily leave out a great deal of detail about the social world, if they completely smooth out the differences between individ- uals and the possibility of contestation, these models can behave less like lenses and more like blinders, limiting our view of the complexities, capa- bilities, and limits of social life. Elinor C. Ostrom and Vivianan A. Zelizer S. Haeffele (B) · V. H. Storr Mercatus Center at George Mason University, Fairfax, VA, USA e-mail: shaeffele@mercatus.gmu.edu V. H. Storr e-mail: vstorr@mercatus.gmu.edu © The Author(s), under exclusive license to Springer Nature Switzerland AG 2023 S. Haeffele and V. H. Storr (eds.), Living Better Together, Mercatus Studies in Political and Social Economy, https://doi.org/10.1007/978-3-031-17127-7_1 1 2 S. HAEFFELE AND V. H. STORR are two prominent and influential scholars that have expanded our world- view, pushed back on constricting models and methods, and advanced social science to better understand our complex world. Elinor C. Ostrom was the first woman to win the Nobel Prize in Economic Sciences, in 2009, for her pioneering work on the capabilities of everyday citizens around the world to devise, implement, and main- tain governance arrangements for common-pool resources (see Ostrom 2010). Trained as a political scientist, she contributed to several disci- plines, including political science, economics, public policy, sustainability, and natural resource management. She also advanced research using multiple methods, including fieldwork, game theory, and experimental economics, and built a vibrant workshop at Indiana University and global scholarly network with her husband, Vincent Ostrom (Aligica and Boettke 2009; Tarko 2017; Lemke and Tarko 2021). Despite being told to steer away from economics early on in her academic career, Ostrom paved a path for women and minorities in the social sciences, highlighting how a diversity of backgrounds, disciplines, and methods better enables us to study and understand real-world prob- lems and the importance of governance from the ground up (Poteete, Janssen, and Ostrom 2010). This holistic approach to institutional anal- ysis is a corner stone of her work. Over the course of her lifetime, she wrote over 30 books and edited volumes and hundreds of scholarly arti- cles, won dozens of awards, and served as the president of the American Political Science Association, International Association of the Study of Common Property, Midwest Political Science Association, and Public Choice Society.1 Ostrom left a vibrant legacy as a truly diligent scholar, encouraging mentor, and lovely person. Upon her death, Rick K. Wilson and Catherine C. Eckel (2013) remarked how Ostrom was hardworking, connected, and grounded in her academic and personal life. Kenneth J. Arrow et al. (2012, 13136) assert that “Elinor Ostrom was a profoundly important scholar, a great teacher and mentor, an energetic presence in any conver- sation, and a warm and generous person. She combined personal and scholarly virtues in a seamless and authentic way.” Ever breaking bound- aries, Ostrom redefined the commons and the capabilities of people and communities (see Nicole 2014; Nordman 2021). Vlad Tarko (2017, 169) declared her a “role model for the social scientists.” Viviana A. Zelizer, the Lloyd Cotsen’50 Professor of Sociology at Princeton University, likewise, has contributed ground-breaking work 1 INTRODUCTION: CONNECTING ELINOR C. OSTROM ... 3 across multiple fields. She has advanced the interdisciplinary field of economic sociology, highlighting the complex social context of economic exchange. Her work emphasizes the interconnectedness and vibrance of social relations in economic activity, ranging from the complexity of money to the links between markets and intimacy. Through her notion of “circuits of commerce,” for instance, Zelizer points out the ways that communities develop shared norms, practices, and accountability around particular types of exchange. Such an understanding of the complex world counters the distinct approaches often found in social science that delin- eate relations and interactions into neat spheres of economic, political, and social. Zelizer has authored seven books and a plethora of academic arti- cles, won dozens of awards, and served in many professional associations and committees.2 And, like Ostrom, Zelizer has made a lasting impact among scholars and students, not only making theoretical and empirical advancements but breaking barriers for women, immigrants, and minori- ties all while being an exemplar of curiosity and empathy in the academy. Charles Tilly states that, “Viviana Zelizer has long been known as the world’s most astute, discerning, and original cultural analyst of economic processes.”3 And Jeanne Lazarus (2020, 24) describes her contributions when she was awarded an honorary doctorate, along with Joseph Stiglitz, at Sciences Po in Paris: “Viviana Zelizer brought to economic sociology, if you will pardon the pun, a voix différente and a voie différente , ‘a different voice’ and ‘a different path.’ She has succeeded in making gifts, the circulation of money within the family, consumption, and the informal economy central to inquiry.” Both Ostrom and Zelizer enrich social scientific discourse with how they approach social science, how they conceive of social relations, and how they illuminate the complex lives of everyday people. Unfortunately, the traditions they inspire are not really in conversation with one another but are rather in parallel. There is, however, much to be learned from collaboration among these two approaches. This volume is an effort to bring these discourse communities together. 1.1 Connected Lives and Associational Beings Much of social science theory has compartmentalized market activity, government, and the role of society. The leading models of market activity in the twentieth century focused on competitive equilibrium, and when 4 S. HAEFFELE AND V. H. STORR real-world markets failed to live up to those standards, efforts for central intervention to improve social welfare were at the forefront of policy anal- ysis. These ways of thinking siloed the study of human life into various disciplines and emphasized particular methods over others. And, while these contributions provide insight into how people act rationally within constraints, the implications were often lacking real-world complexity. Developments in new institutional economics and new economic soci- ology, along with others, aimed at steering the study of economic action and interaction back in the interdisciplinary direction. Peter J. Boettke calls this more complex approach ‘mainline political economy,’ a tradition that goes back to Adam Smith and that centers around three propositions of human action: “(1) there are limits to the benevolence that individ- uals can rely on and therefore they face cognitive and epistemic limits as they negotiate the social world, ... (2) formal and informal institu- tions guide and direct human activity, and ... (3) social cooperation is possible without central direction” (Boettke et al. 2016, 4). Both Ostrom and Zelizer push back on conventional theories of social science and contribute to this mainline tradition. Zelizer (2011, 5) discusses the three standard ways in which economic processes were viewed within economics and sociology: separate spheres, hostile worlds, and nothing-but. The “separate spheres” approach treats economic and social interactions as separate aspects of life; an individual’s social ties, community obligations, or familial support are assumed to be irrelevant while she is engaging in the market, and vice versa. The “hostile worlds” approach views the intermingling of the market and social life as leading to disastrous results; rationality and economization corrupt inter- actions with family and friends, and sympathy and philanthropy erode the market’s effectiveness. The “nothing-but” approaches recognize that such dichotomies lack real-world relevance while settling on one characteristic as the driver for social life, such as power, rationality, culture, or so on. This seemed specious to Zelizer, who noticed that in the real world, outside these models, people lived connected lives. A person, with their background, education, relationships, and ambitions, brings all of them- selves to the market, politics, and society. We learn about new jobs through family friends, meet our spouses and closet friends at work, and get involved in our communities through the businesses we are associated with. As we advance in our careers, we pay it forward by helping those just starting their educations or careers and give back to those who helped us along the way, earmarking money to go back home through remittances 1 INTRODUCTION: CONNECTING ELINOR C. OSTROM ... 5 or for our children’s college fund. This nuanced understanding of how real life occurs has implications for scholarship and for policy. As Zelizer (ibid., 360) states, “By promoting clearer descriptions and explanations, a connected-lives approach to the intersection of economic activity and personal relations, including intimacy, prods scholars, lawmakers, and policy experts to identify normatively superior combinations.” Similarly, Ostrom saw a disconnect between theory and practice in regard to property held in common. The commons include such resources as water, fisheries, grazing lands, and the internet that are often not owned individually through private property nor owned and managed by government. Such resources are difficult to exclude but rivalrous in nature. A large open pasture can be grazed upon by many livestock, though any individual patch of grass cannot be consumed by all. Regret- tably, as Ostrom observed and in the wording of Zelizer, much of the theory on the commons was influenced by separate spheres and hostile worlds reasoning. Ostrom (1990, 2–7) identifies three models used to examine the commons: the tragedy of the commons, the prisoner’s dilemma game, and the logic of collective action. In the tragedy of the commons, the lack of ownership results in overconsumption because each individual user can consume without the responsibility of maintaining the resource. The prisoner’s dilemma provides a formal game theory model to show how individually rational choices lead to a worse social outcome. While everyone would benefit from cooperating to maintain the commons, their incentives are to consume without taking responsibility. And, finally, the logic of collective action supposedly demonstrates that communal coop- eration is only likely to take place in small-group settings; otherwise, the incentives of the individuals involved will overpower the potential social benefits. Ostrom (ibid., 6) concludes that, “At the heart of each of these models is the free-rider problem. Whenever one person cannot be excluded from the benefits that others provide, each person is moti- vated not to contribute to the joint effort, but to free-ride on the efforts of others.” As a result, policy prescriptions tend to rely on “only way” approaches—privatization or public intervention is viewed as the only way out of the tragedy (ibid., 8). Ostrom challenged this view along several lines. First, privatization did not always seem like the logical solution. Dividing up grazing lands could eliminate competition among herders, but also increased risks of a shortage of feed due to weather, crop yield, and so on. In such instances, 6 S. HAEFFELE AND V. H. STORR herders would have to devise new arrangements to exchange resources (ibid.). Second, it was epistemically problematic to assume that govern- ment agencies could manage, monitor, and enforce consumption laws in ways that provided more social benefit than the local actors. Instead, Ostrom theorized that maybe the actors themselves could come up with governance arrangements to maintain their commons, and then documented this theory in practice with case studies from around the world (ibid.). “Instead of presuming that the individuals sharing a commons are inevitably caught in a trap from which they cannot escape,” Ostrom (ibid., 14) argued that “the capacity of individuals to extricate themselves from various types of dilemma situations varies from situation to situation.” They do so through associational relations—they delib- erate, devise rules, and monitor one another. In other words, they actively participate in their own governance within their community to “deal creatively and constructively with perverse problems such as the tragedy of the commons” to “change the situation themselves” (ibid., 21). In contrast to hostile worlds models, both Ostrom and Zelizer sought to understand more complex phenomena that seemed to blur the clean distinctions of markets, government, and relational life. Zelizer (2011), for instance, continually observed what she termed as “circuits of commerce.” In many circumstances, in both the short term and long term, commerce has a particular relational connection that does not neatly reflect the conventional notions of markets, firms, networks, or bureau- cratic hierarchies. As Zelizer (ibid., 304) argues, we observe circuits of commerce “when we find complex and variable coexistence between people’s social ties and their economic transactions.” Circuits of commerce include remittance flows, the complex finances of childcare, and creation of local monies, reward systems, and alternative accounting schemes. They have the following characteristics: (a) distinctive social relations among specific individuals; (b) shared economic activities carrier on by means of those special relations; (c) creation of common accounting systems for evaluating economic exchanges, for example, special forms of monies; (d) shared understandings concerning the meaning of transactions within the circuit, including their moral valuation; and (e) a boundary separating members of the circuit from nonmembers, with some control over transactions crossing the boundary. (ibid., 304) 1 INTRODUCTION: CONNECTING ELINOR C. OSTROM ... 7 Likewise, Ostrom examined how governance structures were devised for common-pool resources and developed a set of criteria, termed insti- tutional design principles, that were common among successful efforts. They include: 1A. User Boundaries: Clear and locally understood boundaries between legitimate users and nonusers are present. 1B. Resource Boundaries: Clear boundaries that separate a specific common-pool resource from a larger social-ecological system are present. 2A. Congruence with Local Conditions: Appropriation and provision rules are congruent with local social and environmental conditions. 2B. Appropriation and Provision: Appropriation rules are congruent with provision rules; the distribution of costs is proportional to the distribution of benefits. 3. Collective Choice Arrangements: Most individuals affected by a resource regime are authorized to participate in making and modifying its rules. 4A. Monitoring Users: Individuals who are accountable to or are the users monitor the appropriation and provision levels of the users. 4B. Monitoring the Resource: Individuals who are accountable to or are the users monitor the condition of the resource. 5. Graduated Sanctions: Sanctions for rule violations start very low but become stronger if a user repeatedly violates a rule. 6. Conflict Resolution Mechanisms: Rapid, low cost, local arenas exist for resolving conflicts among users or with officials. 7. Minimal Recognition of Rights: The rights of local users to make their own rules are recognized by the government

چکیده فارسی

فصل 1 مقدمه: اتصال الینور سی. اوستروم و ویویانا آ. زلیزر استفانی هافل و ویرجیل هنری استور در علوم اجتماعی، مدل ها انتزاعیاتی هستند که به ما در درک جهان اجتماعی کمک می کنند. درست همانطور که نقشه نمایشی از جهان فیزیکی است که افراد را در هنگام حرکت در محیط خود راهنمایی می کند، مدل های علمی اجتماعی برای مطالعه نحوه تصمیم گیری افراد، همکاری برای حل مشکلات، هماهنگ کردن اقدامات آنها با دیگران یا درگیر شدن در تعارض استفاده می شود. در حالی که مدل‌ها لزوماً جزئیات زیادی را در مورد دنیای اجتماعی نادیده می‌گیرند، اگر تفاوت‌های بین افراد و امکان مخالفت را کاملاً هموار کنند، این مدل‌ها می‌توانند کمتر شبیه لنزها و بیشتر شبیه کورکورها رفتار کنند و دیدگاه ما را نسبت به پیچیدگی‌ها محدود کنند. ، قابلیت ها و محدودیت های زندگی اجتماعی. Elinor C. Ostrom و Vivianan A. Zelizer S. Haeffele (B) · V. H. Storr Mercatus Center در دانشگاه جورج میسون، فیرفکس، ویرجینیا، ایالات متحده پست الکترونیکی: shaeffele@mercatus.gmu.edu ایمیل وی. .gmu.edu © نویسنده(ها)، تحت مجوز انحصاری Springer Nature Switzerland AG 2023 S. Haeffele and V. H. Storr (eds.), Living Better Together, Mercatus Studies in Political and Social Economy, https://doi.org /10.1007/978-3-031-17127-7_1 1 2 S. HAEFFELE و V. H. STORR دو محقق برجسته و تأثیرگذار هستند که جهان بینی ما را گسترش داده اند، مدل ها و روش های محدود کننده و علوم اجتماعی پیشرفته را برای درک بهتر ما به عقب رانده اند. دنیای پیچیده الینور سی اوستروم اولین زنی بود که در سال 2009 جایزه نوبل علوم اقتصادی را به دلیل کار پیشگام خود در زمینه توانایی های شهروندان روزمره در سراسر جهان برای ابداع، اجرا و حفظ ترتیبات حکومتی برای منابع مشترک دریافت کرد. Ostrom 2010 را ببینید). او که به عنوان یک دانشمند علوم سیاسی آموزش دید، در چندین رشته از جمله علوم سیاسی، اقتصاد، سیاست عمومی، پایداری و مدیریت منابع طبیعی مشارکت داشت. او همچنین با استفاده از روش‌های متعدد، از جمله کار میدانی، تئوری بازی‌ها، و اقتصاد تجربی، تحقیقات را پیش برد و با همسرش وینسنت اوستروم، کارگاهی پر جنب و جوش در دانشگاه ایندیانا و شبکه‌های علمی جهانی ساخت (آلیگیکا و بوتکه 2009؛ تارکو 2017؛ لمکه و تارکو 2021). . علیرغم اینکه اوستروم در اوایل دوران تحصیلی خود به او گفته شد که از اقتصاد دوری کند، مسیری را برای زنان و اقلیت ها در علوم اجتماعی هموار کرد و نشان داد که چگونه تنوع پیشینه ها، رشته ها و روش ها ما را قادر می سازد تا مسائل دنیای واقعی را بهتر مطالعه و درک کنیم. - مسائل و اهمیت حکمرانی از پایه (پوته، یانسن و اوستروم 2010). این رویکرد کل نگر به تحلیل نهادی، سنگ بنای کار اوست. او در طول زندگی خود بیش از 30 کتاب نوشت و جلد و صدها مقاله علمی را ویرایش کرد، ده ها جایزه را به دست آورد و به عنوان رئیس انجمن علوم سیاسی آمریکا، انجمن بین المللی مطالعه مالکیت مشترک، غرب میانه خدمت کرد. انجمن علوم سیاسی و جامعه انتخاب عمومی. 1 اوستروم میراثی پر جنب و جوش به عنوان یک محقق واقعاً کوشا، مربی تشویق کننده و یک فرد دوست داشتنی از خود بر جای گذاشت. پس از مرگ او، ریک کی ویلسون و کاترین سی اکل (2013) اشاره کردند که چگونه اوستروم در زندگی آکادمیک و شخصی خود سخت کوش، متصل و مستقر بود. کنت جی ارو و همکاران. (2012، 13136) اظهار می‌دارد که «الینور اوستروم یک محقق عمیقاً مهم، یک معلم و مربی بزرگ، حضور پرانرژی در هر مکالمه‌ای و فردی خونگرم و سخاوتمند بود. او فضایل شخصی و علمی را به روشی یکپارچه و معتبر ترکیب کرد.» اوستروم با شکستن مرزها، مشترکات و قابلیت های مردم و جوامع را دوباره تعریف کرد (نگاه کنید به نیکول 2014؛ نوردمن 2021). ولاد تارکو (2017، 169) او را "الگویی برای دانشمندان علوم اجتماعی" معرفی کرد. ویویانا زلیزر، پروفسور جامعه‌شناسی لوید کوتسن 50 در دانشگاه پرینستون، نیز در زمینه‌های مختلف با کار نوآورانه‌ای همکاری کرده است. او زمینه بین رشته ای جامعه شناسی اقتصادی را پیش برد و زمینه اجتماعی پیچیده تبادل اقتصادی را برجسته کرد. کار او بر پیوستگی و شور و نشاط روابط اجتماعی در فعالیت های اقتصادی، از پیچیدگی پول گرفته تا پیوندهای بین بازارها و صمیمیت، تأکید دارد. به عنوان مثال، زلیزر از طریق مفهوم خود از "مدارهای تجارت" به راه هایی اشاره می کند که جوامع هنجارها، شیوه ها و مسئولیت پذیری مشترک را در مورد انواع خاصی از مبادله توسعه می دهند. چنین درکی از جهان پیچیده با رویکردهای متمایزی که اغلب در علوم اجتماعی یافت می‌شود، مقابله می‌کند که روابط و تعاملات را در حوزه‌های منظم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ترسیم می‌کند. Zelizer هفت کتاب و مقالات آکادمیک فراوانی تألیف کرده است، ده‌ها جایزه دریافت کرده و در بسیاری از انجمن‌ها و کمیته‌های حرفه‌ای خدمت کرده است.2 و مانند Ostrom، Zelizer تأثیری ماندگار در میان دانشمندان و دانشجویان گذاشته است، نه تنها در زمینه‌های نظری و پیشرفت‌های تجربی، اما شکستن موانع برای زنان، مهاجران و اقلیت‌ها، در حالی که نمونه‌ای از کنجکاوی و همدلی در آکادمی است. چارلز تیلی بیان می‌کند که «ویویانا زلیزر مدت‌هاست که به‌عنوان زیرک‌ترین، باهوش‌ترین و اصیل‌ترین تحلیل‌گر فرهنگی فرآیندهای اقتصادی در جهان شناخته می‌شود». با جوزف استیگلیتز، در Sciences Po در پاریس: «ویویانا زلیزر به جامعه‌شناسی اقتصادی، اگر جناس را ببخشید، یک صدای متفاوت و یک صدای متفاوت، «صدای متفاوت» و «مسیری متفاوت» آورده است. هدایا، گردش پول در خانواده، مصرف، و اقتصاد غیررسمی محور تحقیقات است. هم Ostrom و هم Zelizer گفتمان علمی اجتماعی را با نحوه رویکرد آنها به علوم اجتماعی، نحوه تصور آنها از روابط اجتماعی و چگونگی روشن کردن زندگی پیچیده مردم روزمره غنی می کنند. متأسفانه، سنت‌هایی که آنها الهام می‌گیرند واقعاً در گفتگو با یکدیگر نیستند، بلکه به موازات یکدیگر هستند. با این حال، از همکاری بین این دو رویکرد چیزهای زیادی می توان آموخت. این جلد تلاشی است برای گرد هم آوردن این جوامع گفتمانی. 1.1 زندگی های مرتبط و موجودات اجتماعی بسیاری از نظریه های علوم اجتماعی فعالیت بازار، دولت و نقش جامعه را تقسیم بندی کرده است. مدل‌های پیشرو فعالیت بازار در قرن بیستم بر تعادل رقابتی متمرکز بودند، و زمانی که بازارهای دنیای واقعی 4 S. HAEFFELE و V. H. STORR نتوانستند آن استانداردها را برآورده کنند، تلاش‌ها برای مداخله مرکزی برای بهبود رفاه اجتماعی در خط مقدم سیاست قرار داشت. تحلیل و بررسی. این شیوه‌های تفکر، مطالعه زندگی انسان را به رشته‌های مختلف سوق داد و بر روش‌های خاص بر سایر رشته‌ها تأکید داشت. و، در حالی که این مشارکت‌ها بینشی را در مورد نحوه عملکرد عقلانی افراد در محدودیت‌ها ارائه می‌دهند، پیامدها اغلب فاقد پیچیدگی در دنیای واقعی بودند. تحولات در اقتصاد نهادی جدید و جامعه شناسی اقتصادی جدید، همراه با دیگران، با هدف هدایت مطالعه کنش و تعامل اقتصادی در جهت بین رشته ای است. پیتر جی. بوتکه این رویکرد پیچیده‌تر را «اقتصاد سیاسی اصلی» می‌نامد، سنتی که به آدام اسمیت برمی‌گردد و حول سه گزاره کنش انسانی متمرکز است: «(1) محدودیت‌هایی برای خیرخواهی وجود دارد که افراد می‌توانند بر آن تکیه کنند. و بنابراین در حین مذاکره با جهان اجتماعی با محدودیت های شناختی و معرفتی مواجه می شوند، ... (2) نهادهای رسمی و غیررسمی فعالیت های انسانی را هدایت و هدایت می کنند، و ... (3) همکاری اجتماعی بدون جهت گیری مرکزی امکان پذیر است» (Boettke) و همکاران 2016، 4). هم Ostrom و هم Zelizer نظریه های مرسوم علوم اجتماعی را عقب می اندازند و به این سنت اصلی کمک می کنند. Zelizer (2011, 5) سه روش استانداردی را که در آن فرآیندهای اقتصادی در اقتصاد و جامعه شناسی مشاهده می شد مورد بحث قرار می دهد: حوزه های جداگانه، جهان های متخاصم، و هیچ چیز. رویکرد "حوزه های مجزا" تعاملات اقتصادی و اجتماعی را به عنوان جنبه های جداگانه زندگی در نظر می گیرد. پیوندهای اجتماعی، تعهدات اجتماعی یا حمایت خانوادگی یک فرد در زمانی که او درگیر بازار است بی‌ربط فرض می‌شود و بالعکس. رویکرد «جهان‌های متخاصم» اختلاط بازار و زندگی اجتماعی را منجر به نتایج فاجعه‌بار می‌داند. عقلانیت و صرفه جویی باعث فساد در تعامل با خانواده و دوستان می شود و همدردی و بشردوستی اثربخشی بازار را از بین می برد. رویکردهای «هیچ‌جز» تشخیص می‌دهند که چنین دوگانگی‌ها فاقد ارتباط با دنیای واقعی هستند، در حالی که بر روی یک ویژگی به عنوان محرک زندگی اجتماعی، مانند قدرت، عقلانیت، فرهنگ یا غیره می‌نشینند. این برای Zelizer، که متوجه شد در دنیای واقعی، خارج از این مدل‌ها، مردم زندگی‌های مرتبطی دارند، عجیب به نظر می‌رسید. یک فرد با پیشینه، تحصیلات، روابط و جاه طلبی های خود، همه خود را به بازار، سیاست و جامعه می آورد. ما در مورد مشاغل جدید از طریق دوستان خانوادگی یاد می گیریم، با همسر و دوستان نزدیک خود در محل کار ملاقات می کنیم و از طریق کسب و کارهایی که با آنها در ارتباط هستیم در جوامع خود مشارکت می کنیم. همانطور که در حرفه خود پیشرفت می کنیم، آن را با کمک به کسانی که تازه شروع به تحصیل یا حرفه خود کرده اند، پرداخت می کنیم و به کسانی که در این راه به ما کمک کردند، پول را برای بازگشت به خانه از طریق حواله اختصاص می دهیم. 1 مقدمه: اتصال ELINOR C. OSTROM .. 5 یا برای صندوق کالج کودکان ما. این درک دقیق از چگونگی وقوع زندگی واقعی پیامدهایی برای بورسیه و سیاست دارد. همانطور که Zelizer (همان، 360) می‌گوید، «با ترویج توصیف‌ها و توضیحات واضح‌تر، رویکرد زندگی متصل به تلاقی فعالیت‌های اقتصادی و روابط شخصی، از جمله صمیمیت، دانشمندان، قانون‌گذاران و کارشناسان سیاست را تشویق می‌کند تا ترکیب‌های برتر هنجاری را شناسایی کنند. ” به طور مشابه، اوستروم یک گسست بین تئوری و عمل در رابطه با دارایی مشترک مشاهده کرد. مشترکات شامل منابعی مانند آب، شیلات، چراگاه ها و اینترنت است که اغلب به صورت انفرادی از طریق مالکیت خصوصی یا تحت مالکیت و مدیریت دولت نیستند. حذف چنین منابعی دشوار است اما ماهیتاً رقیب هستند. یک مرتع باز بزرگ می تواند توسط بسیاری از دام ها مورد چرای قرار گیرد، اگرچه هر تکه علف فردی نمی تواند توسط همه مصرف شود. متأسفانه، همانطور که اوستروم مشاهده کرد و به قول زلیزر، بیشتر نظریه در مورد عوام متأثر از حوزه های جداگانه و استدلال جهان های متخاصم بود. اوستروم (1990، 2-7) سه مدل مورد استفاده برای بررسی مشترکات را شناسایی می کند: تراژدی عوام، بازی معمای زندانی، و منطق کنش جمعی. در فاجعه عوام، عدم مالکیت منجر به مصرف بیش از حد می شود زیرا هر کاربر می تواند بدون مسئولیت حفظ منبع مصرف کند. معضل زندانی یک مدل تئوری بازی رسمی ارائه می دهد تا نشان دهد که چگونه انتخاب های عقلانی فردی منجر به نتیجه اجتماعی بدتری می شود. در حالی که همه از همکاری برای حفظ مشترکات سود می برند، انگیزه آنها مصرف بدون مسئولیت است. و سرانجام، منطق کنش جمعی ظاهراً نشان می‌دهد که احتمالاً همکاری مشترک تنها در محیط‌های گروه کوچک صورت می‌گیرد. در غیر این صورت، انگیزه های افراد درگیر بر مزایای اجتماعی بالقوه غلبه خواهد کرد. Ostrom (همان، 6) نتیجه می گیرد که، "در قلب هر یک از این مدل ها مشکل سوار آزاد وجود دارد. هرگاه نتوان یک نفر را از مزایایی که دیگران فراهم می‌کنند کنار گذاشت، هر فرد انگیزه دارد که در تلاش مشترک سهیم نباشد، بلکه از تلاش‌های دیگران آزادانه استفاده کند.» در نتیجه، نسخه‌های سیاستی تمایل دارند بر رویکردهای «تنها راه» تکیه کنند - خصوصی‌سازی یا مداخله عمومی به عنوان تنها راه خروج از تراژدی در نظر گرفته می‌شود (همان، 8). اوستروم این دیدگاه را در چندین خط به چالش کشید. اول اینکه، خصوصی سازی همیشه راه حل منطقی به نظر نمی رسید. تقسیم اراضی چرا می تواند رقابت را در میان دامداران از بین ببرد، اما خطر کمبود خوراک به دلیل آب و هوا، عملکرد محصول و غیره را نیز افزایش می دهد. در چنین مواردی، 6 گله داران S. HAEFFELE و V. H. STORR باید ترتیبات جدیدی برای تبادل منابع ابداع کنند (همان). دوم، از نظر معرفتی مشکل‌ساز بود که فرض کنیم سازمان‌های دولتی می‌توانند قوانین مصرف را مدیریت، نظارت و اجرا کنند به گونه‌ای که منافع اجتماعی بیشتری نسبت به بازیگران محلی فراهم کند. در عوض، اوستروم این نظریه را مطرح کرد که شاید خود بازیگران بتوانند ترتیبات حکومتی را برای حفظ اشتراکات خود ارائه دهند و سپس این نظریه را در عمل با مطالعات موردی از سراسر جهان مستند کرد (همان). اوستروم (همان، 14) استدلال می کند که «به جای این که فرض کنیم افرادی که مشترکات مشترکی دارند به ناچار در دامی گرفتار می شوند که نمی توانند از آن فرار کنند. وضعیت." آن‌ها این کار را از طریق روابط انجمنی انجام می‌دهند – آن‌ها مشورت می‌کنند، قوانینی را تدوین می‌کنند، و بر یکدیگر نظارت می‌کنند. به عبارت دیگر، آنها فعالانه در حکومت خود در جامعه خود شرکت می کنند تا «به طور خلاقانه و سازنده با مشکلات انحرافی مانند تراژدی عوام برخورد کنند» تا «خودشان وضعیت را تغییر دهند» (همان، 21). برخلاف مدل‌های دنیای متخاصم، اوستروم و زلیزر هر دو به دنبال درک پدیده‌های پیچیده‌تری بودند که به نظر می‌رسید تمایزات پاک بازار، دولت و زندگی رابطه‌ای را محو می‌کردند. به عنوان مثال، زلیزر (2011)، به طور مداوم آنچه را که به عنوان "مدارهای تجاری" نامیده می شود، مشاهده می کرد. در بسیاری از شرایط، هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت، تجارت دارای یک ارتباط رابطه‌ای خاص است که مفاهیم مرسوم بازارها، شرکت‌ها، شبکه‌ها یا سلسله‌مراتب بوروکراتیک را منعکس نمی‌کند. همانطور که Zelizer (همان، 304) استدلال می کند، ما مدارهای بازرگانی را مشاهده می کنیم "زمانی که همزیستی پیچیده و متغیری را بین پیوندهای اجتماعی مردم و معاملات اقتصادی آنها می یابیم." مدارهای بازرگانی شامل جریان های حواله، امور مالی پیچیده مراقبت از کودکان، و ایجاد پول محلی، سیستم های پاداش و طرح های حسابداری جایگزین است. آنها دارای ویژگی های زیر هستند: (الف) روابط اجتماعی متمایز بین افراد خاص. ب) فعالیت‌های اقتصادی مشترک که از طریق آن روابط خاص انجام می‌شود. ج) ایجاد سیستم های حسابداری مشترک برای ارزیابی مبادلات اقتصادی، به عنوان مثال، اشکال خاص پول. (د) درک مشترک در مورد معنای معاملات درون مدار، از جمله ارزش گذاری اخلاقی آنها. و (ه) مرزی که اعضای مدار را از غیرعضوها جدا می کند، با مقداری کنترل بر تراکنش هایی که از مرز عبور می کنند. (همان، 304) 1 مقدمه: اتصال ELINOR C. OSTROM ... 7 به همین ترتیب، Ostrom چگونگی ابداع ساختارهای حاکمیتی برای منابع مشترک را بررسی کرد و مجموعه‌ای از معیارها را ایجاد کرد که اصول طراحی مؤسسه نامیده می‌شوند، که در بین آنها رایج بود. تلاش های موفق آنها عبارتند از: 1A. مرزهای کاربر: مرزهای واضح و محلی بین کاربران قانونی و غیرکاربران وجود دارد. 1B. مرزهای منابع: مرزهای واضحی وجود دارد که یک منبع مشترک خاص را از یک سیستم اجتماعی-اکولوژیکی بزرگتر جدا می کند. 2A. تطابق با شرایط محلی: قوانین تخصیص و تدارک با شرایط اجتماعی و محیطی محلی مطابقت دارد. 2B. تخصیص و تدارک: قوانین تخصیص با قوانین تدارکات مطابقت دارد. توزیع هزینه ها متناسب با توزیع منافع است. 3. ترتیبات انتخاب جمعی: اکثر افرادی که تحت تأثیر رژیم منابع قرار می گیرند مجاز به مشارکت در ایجاد و اصلاح قوانین آن هستند. 4A. نظارت بر کاربران: افرادی که در برابر کاربران پاسخگو هستند یا همان کاربران هستند، سطوح تخصیص و تدارک کاربران را نظارت می کنند. 4B. نظارت بر منبع: افرادی که در برابر کاربران پاسخگو هستند یا از آنها استفاده می کنند وضعیت منبع را نظارت می کنند. 5. تحریم‌های فارغ‌التحصیلی: تحریم‌ها برای نقض قوانین بسیار کم شروع می‌شوند اما اگر کاربر به طور مکرر یک قانون را نقض کند قوی‌تر می‌شود. 6. مکانیسم‌های حل تعارض: عرصه‌های محلی سریع، کم‌هزینه و کم‌هزینه برای حل تعارضات بین کاربران یا مقامات وجود دارد. 7. حداقل به رسمیت شناختن حقوق: حقوق کاربران محلی برای ایجاد قوانین خود توسط دولت به رسمیت شناخته شده است