لایب سان

When experience with uncontrollable events gives rise to the expectation that events in the future will also elude control, disruptions in motivation, emotion, and learning may ensue. "Learned helplessness" refers to the problems that arise in the wake of uncontrollability. First described in the 1960s among laboratory animals, learned helplessness has since been applied to a variety of human problems entailing inappropriate passivity and demoralization. While learned helplessness is best known as an explanation of depression, studies with both people and animals have mapped out the cognitive and biological aspects. The present volume, written by some of the most widely recognized leaders in the field, summarizes and integrates the theory, research, and application of learned helplessness. Each line of work is evaluated critically in terms of what is and is not known, and future directions are sketched. More generally, psychiatrists and psychologists in various specialties will be interested in the book's argument that a theory emphasizing personal control is of particular interest in the here and now, as individuality and control are such salient cultural topics.

چکیده فارسی

وقتی تجربه رویدادهای غیرقابل کنترل این انتظار را ایجاد می‌کند که رویدادهای آینده نیز از کنترل دور خواهند شد، ممکن است اختلالاتی در انگیزه، احساسات و یادگیری ایجاد شود. «درماندگی آموخته‌شده» به مشکلاتی اطلاق می‌شود که در پی کنترل‌ناپذیری به وجود می‌آیند. اولین بار در دهه 1960 در میان حیوانات آزمایشگاهی توصیف شد، درماندگی آموخته شده از آن زمان برای انواع مشکلات انسانی که مستلزم انفعال نامناسب و تضعیف روحیه است، به کار رفته است. در حالی که درماندگی آموخته شده بیشتر به عنوان توضیحی برای افسردگی شناخته می شود، مطالعات با افراد و حیوانات جنبه های شناختی و بیولوژیکی را ترسیم کرده است. جلد حاضر که توسط برخی از شناخته شده ترین رهبران در این زمینه نوشته شده است، نظریه، تحقیق و کاربرد درماندگی آموخته شده را خلاصه و یکپارچه می کند. هر خط از کار به طور انتقادی از نظر آنچه که شناخته شده و شناخته نشده است ارزیابی می شود و جهت های آینده ترسیم می شود. به طور کلی‌تر، روان‌پزشکان و روان‌شناسان در تخصص‌های مختلف به این استدلال کتاب علاقه‌مند خواهند بود که نظریه‌ای که بر کنترل شخصی تأکید می‌کند در اینجا و اکنون از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا فردیت و کنترل چنین موضوعات فرهنگی برجسته‌ای هستند.