لایب سان

 economics are not often put together as a topic.” Indeed, this impor- tant concept is rarely made explicit in traditional neoclassical economic models. Power, as a concept, is an underlying element in economic theory, embedded in certain aspects of market interactions, as well as in the making of the rules that regulate them. The non-explicit use of the concept might have deleterious consequences for both analytical rigor and policy conclusions. When economists fail to take power into account, they may be at risk of not fully disentangling the different aspects of a problem that they are modeling. Moreover, this can lead (and has led) to ineffective policy advice that is not fully connected to the real world. John Kenneth Galbraith remarked on this challenge almost fifty years ago. In his 1973 presidential address to the American Economic Association on Power and the Useful Economist, he claimed that “in eliding power—in making economics a nonpolitical subject—neoclassical theory...destroys its relation with the real world” (Galbraith, 1973, p.2). By putting aside an essential aspect that determines the outcome policymakers are trying to influence, for example, any recommendation of action could indeed fail to change such outcome. However, as the field of economics has evolved over the past half century, it has also made great strides in engaging with the concept of power more explicitly—beyond the traditional idea of “market power” when referring to market imperfections. In 1991, Pranab Bardhan wrote the article On the Concept of Power in Economics. In it, he surveys the conceptual and empirical advances made at the time—discussing how power has been considered in the context of bargaining games, economic organizations, capitalist authority relations—and discusses both struc- tural and behavioral approaches (Bardhan, 1991). Thirty years later, this chapter seeks to update that review by taking stock of more recent devel- opments in the field. Bringing the microeconomics of power relations among actors into the analysis of economics and economic policymaking is arguably a way to go back to the main concerns of classical thinking in both economics and political philosophy. Here, we highlight advances in both macroeconomics and microeconomics and draw in particular on insights from the subdisciplines of behavioral economics and political economy, among others

چکیده فارسی

 اقتصاد اغلب به عنوان یک موضوع کنار هم قرار نمی گیرد. در واقع، این مفهوم مهم به ندرت در مدل‌های اقتصادی سنتی نئوکلاسیک آشکار می‌شود. قدرت به عنوان یک مفهوم، عنصری زیربنایی در تئوری اقتصادی است که در جنبه های خاصی از تعاملات بازار و همچنین در ایجاد قوانین تنظیم کننده آنها تعبیه شده است. استفاده غیر صریح از این مفهوم ممکن است پیامدهای زیانباری برای دقت تحلیلی و نتیجه گیری سیاست داشته باشد. زمانی که اقتصاددانان قدرت را در نظر نگیرند، ممکن است در خطر عدم تفکیک کامل جنبه‌های مختلف مشکلی که در حال مدل‌سازی هستند، باشند. علاوه بر این، این می‌تواند منجر به توصیه‌های سیاستی ناکارآمد شود (و منجر به آن شده است) که به طور کامل با دنیای واقعی مرتبط نیست. جان کنت گالبریت تقریباً پنجاه سال پیش به این چالش اشاره کرد. او در سخنرانی ریاست‌جمهوری خود در سال 1973 به انجمن اقتصادی آمریکا در مورد قدرت و اقتصاددان مفید، ادعا کرد که «در حذف قدرت - در تبدیل اقتصاد به موضوعی غیرسیاسی - نظریه نئوکلاسیک... رابطه آن با دنیای واقعی را از بین می‌برد» (گالبریث، 1973، ص.2). برای مثال، با کنار گذاشتن یک جنبه اساسی که تعیین کننده نتیجه است، سیاستگذاران سعی در تأثیرگذاری دارند، هر توصیه اقدامی در واقع می تواند چنین نتیجه ای را تغییر ندهد. با این حال، همانطور که حوزه اقتصاد در نیم قرن گذشته تکامل یافته است، همچنین گام های بزرگی در درگیر شدن با مفهوم قدرت به طور واضح تر برداشته است - فراتر از ایده سنتی "قدرت بازار" در هنگام اشاره به نقص های بازار. در سال 1991، پراناب بردان مقاله ای درباره مفهوم قدرت در اقتصاد نوشت. در آن، او پیشرفت‌های مفهومی و تجربی انجام شده در آن زمان را بررسی می‌کند - بحث در مورد اینکه چگونه قدرت در چارچوب بازی‌های چانه‌زنی، سازمان‌های اقتصادی، روابط اقتدار سرمایه‌داری در نظر گرفته شده است - و هم رویکردهای ساختاری و هم رویکردهای رفتاری را مورد بحث قرار می‌دهد (Bardhan, 1991). سی سال بعد، این فصل به دنبال به روز رسانی آن بررسی با بررسی پیشرفت های اخیر در این زمینه است. آوردن اقتصاد خرد روابط قدرت میان بازیگران به تحلیل اقتصاد و سیاست گذاری اقتصادی، مسلماً راهی برای بازگشت به دغدغه های اصلی تفکر کلاسیک در اقتصاد و فلسفه سیاسی است. در اینجا، پیشرفت‌ها در اقتصاد کلان و اقتصاد خرد را برجسته می‌کنیم و به‌ویژه از بینش‌هایی از زیرشاخه‌های اقتصاد رفتاری و اقتصاد سیاسی استفاده می‌کنیم