لایب سان

The music industry is dominated today by three companies. Outside of it, thousands of small independent record labels have developed despite the fact that digitalization made record sales barely profitable. How can those outsiders not only survive, but thrive within mass music markets? What makes them meaningful, and to whom? Dominik Bartmanski and Ian Woodward show how labels act as taste-makers and scene-markers that not only curate music, but project cultural values which challenge the mainstream capitalist music industry. Focusing mostly on labels that entered independent electronic music after 2000, the authors reconstruct their aesthetics and ethics. The book draws on multiple interviews with labels such as Ostgut Ton in Berlin, Argot in Chicago, 100% Silk in Los Angeles, Ninja Tune in London, and Goma Gringa in Sao Paulo. Written by the authors of Vinyl, this book is essential reading for anyone with an interest in the contemporary recording industry, independent music, material culture, anthropology, sociology, and cultural studies.

چکیده فارسی

صنعت موسیقی امروزه تحت تسلط سه شرکت است. در خارج از آن، هزاران لیبل مستقل کوچک ضبط موسیقی توسعه یافته اند، علیرغم این واقعیت که دیجیتالی شدن باعث شد فروش رکورد به سختی سودآور باشد. چگونه آن افراد خارجی نه تنها می توانند زنده بمانند، بلکه در بازارهای موسیقی انبوه نیز رشد کنند؟ چه چیزی آنها را معنادار می کند و برای چه کسی؟ دومینیک بارتمانسکی و ایان وودوارد نشان می‌دهند که چگونه برچسب‌ها به‌عنوان طعم‌دهنده و نشان‌دهنده صحنه عمل می‌کنند که نه تنها موزیک را مدیریت می‌کنند، بلکه ارزش‌های فرهنگی را به نمایش می‌گذارند که جریان اصلی صنعت موسیقی سرمایه‌داری را به چالش می‌کشد. نویسندگان با تمرکز بیشتر بر روی برچسب هایی که پس از سال 2000 وارد موسیقی الکترونیک مستقل شدند، زیبایی شناسی و اخلاق آنها را بازسازی کردند. این کتاب از چندین مصاحبه با برچسب هایی مانند Ostgut Ton در برلین، Argot در شیکاگو، 100% Silk در لس آنجلس، Ninja Tune در لندن و Goma Gringa در سائوپائولو استفاده می کند. این کتاب توسط نویسندگان وینیل نوشته شده است، خواندن این کتاب برای هر کسی که علاقه مند به صنعت ضبط معاصر، موسیقی مستقل، فرهنگ مادی، مردم شناسی، جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی است ضروری است.