لایب سان

In the fall of 1992, in a small room in Boston, MA, an extraordinary meeting took place. For the first time, the sons and daughters of Holocaust victims met face-to-face with the children of Nazis for a fascinating research project to discuss the intersections of their pasts and the painful legacies that history has imposed on them. Taking that remarkable gathering as its starting point, Justice Matters illustrates how the psychology of hatred and ethnic resentments is passed from generation to generation. Psychologist Mona Weissmark, herself the child of Holocaust survivors, argues that justice is profoundly shaped by emotional responses. In her in-depth study of the legacy encountered by these children, Weissmark found, not surprisingly, that in the face of unjust treatment, the natural response is resentment and deep anger-and, in most cases, an overwhelming need for revenge. Weissmark argues that, while legal systems offer a structured means for redressing injustice, they have rarely addressed the emotional pain, which, left unresolved, is then passed along to the next generation-leading to entrenched ethnic tension and group conflict.

چکیده فارسی

در پاییز 1992، در یک اتاق کوچک در بوستون، MA، یک جلسه فوق العاده برگزار شد. برای اولین بار، پسران و دختران قربانیان هولوکاست برای یک پروژه تحقیقاتی جذاب با فرزندان نازی ها رو در رو ملاقات کردند تا در مورد تقاطع گذشته آنها و میراث دردناکی که تاریخ بر آنها تحمیل کرده است صحبت کنند. عدالت مهم با در نظر گرفتن آن گردهمایی قابل توجه به عنوان نقطه شروع، نشان می دهد که چگونه روانشناسی نفرت و کینه های قومی از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. مونا وایسمارک، روانشناس، که خود فرزند بازماندگان هولوکاست است، استدلال می کند که عدالت عمیقاً با واکنش های عاطفی شکل می گیرد. ویزمارک در مطالعه عمیق خود در مورد میراثی که این کودکان با آن مواجه شدند، جای تعجب نداشت که در مواجهه با رفتار ناعادلانه، واکنش طبیعی، رنجش و عصبانیت عمیق و در بیشتر موارد، نیاز شدید به انتقام است. وایسمارک استدلال می‌کند که در حالی که سیستم‌های حقوقی ابزاری ساختاریافته برای جبران بی‌عدالتی ارائه می‌دهند، به ندرت به درد عاطفی پرداخته‌اند، که حل‌نشده باقی مانده، سپس به نسل بعدی منتقل می‌شود و منجر به تنش‌های قومی و درگیری‌های گروهی می‌شود.