لایب سان

The Japanese economy’s prolonged downturn—the Great Stagnation—provides a fascinating case study of ‘‘depression economics’’ with lessons for many industrial economies today. The magnitude of the Japanese stagnation, of course, is not comparable to the economic disaster affecting much of the world in the 1930s. Fischer (2001), for example, points out that Japanese economic performance of the 1990s was unimpressive but not disastrous, and that policy probably would have been forced to be more decisive had there been a full-blown crisis. It is telling that when the financial system was momentarily at the brink of a full-blown panic, in late 1997 with the collapse of two major financial institutions (Hokkaido Takushoku Bank and Yamaichi Securities Company), there was a flurry of activity to make rapid institutional changes on both the financial and monetary side—and a brief political window of opportunity for institutional change—that helped stabilize the situation. Policy measures have been taken, albeit gradually and hesitantly, to resolve the banking problem in tandem with institutional changes in banking and financial supervision and regulation. However, Japan’s economy remains weak and is operating far below potential.

چکیده فارسی

رکود طولانی‌مدت اقتصاد ژاپن - رکود بزرگ - یک مطالعه موردی جذاب از «اقتصاد رکود» با درس‌هایی برای بسیاری از اقتصادهای صنعتی امروزی ارائه می‌کند. البته بزرگی رکود ژاپن با فاجعه اقتصادی که در دهه 1930 بر بخش بزرگی از جهان تأثیر گذاشت، قابل مقایسه نیست. به عنوان مثال، فیشر (2001)، به این نکته اشاره می کند که عملکرد اقتصادی ژاپن در دهه 1990 چشمگیر نبود، اما فاجعه آمیز نبود، و این سیاست احتمالاً در صورت وقوع یک بحران تمام عیار، قاطع تر می شد. گویا این است که زمانی که سیستم مالی برای لحظه ای در آستانه یک وحشت تمام عیار قرار گرفت، در اواخر سال 1997 با فروپاشی دو مؤسسه مالی بزرگ (بانک هوکایدو تاکوشوکو و شرکت اوراق بهادار یامائیچی)، هجوم زیادی از فعالیت ها برای ایجاد سریع رخ داد. تغییرات نهادی در هر دو جنبه مالی و پولی - و فرصت کوتاه سیاسی برای تغییرات نهادی - که به تثبیت وضعیت کمک کرد. اقدامات سیاستی، هرچند به تدریج و با تردید، برای حل مشکل بانکی همزمان با تغییرات نهادی در نظارت و مقررات بانکی و مالی اتخاذ شده است. با این حال، اقتصاد ژاپن ضعیف است و بسیار کمتر از پتانسیل عمل می کند.