لایب سان

This volume is the first detailed study of the emergence of regular and frequent heads of government meetings (summits), covering the period from the mid-1970s to the early 1990s.

Summit meetings of heads of government have become 'banal' in today's world. Yet they are a relatively recent practice that took off only in the mid-1970s. The aim of the book is to explore the origins of this new feature of global governance in its historical context. Why did heads of Western governments decide to regularly meet up in the European Council and the G7? What were they aiming at? How were these meetings run and what consequences did they have? How did other actors of international relations – states as well as non-state and/or transnational actors - react to this transformation?

چکیده فارسی

این جلد اولین مطالعه دقیق از ظهور جلسات منظم و مکرر سران دولت ها (اجلاس سران) است که از اواسط دهه 1970 تا اوایل دهه 1990 را پوشش می دهد.

جلسات سران سران دولت در دنیای امروز "پیش پا افتاده" شده است. با این حال، آنها یک روش نسبتاً جدید هستند که تنها در اواسط دهه 1970 مطرح شد. هدف این کتاب بررسی ریشه های این ویژگی جدید حکمرانی جهانی در زمینه تاریخی آن است. چرا سران دولت های غربی تصمیم گرفتند که به طور منظم در شورای اروپا و G7 ملاقات کنند؟ آنها چه هدفی داشتند؟ این جلسات چگونه برگزار شد و چه پیامدهایی داشت؟ واکنش سایر بازیگران روابط بین‌الملل – دولت‌ها و همچنین بازیگران غیردولتی و/یا فراملی – به این تحول چگونه بود؟