لایب سان

Despite the compelling immediacy of a 4,056 km long border, it is intriguing that when we think of India and China, we typically think of Delhi and Beijing and not locations along the shared border. The book will engage with this interesting puzzle through a critical comparative analysis of India–China relations at the subregional level. It will locate the massive state-led developmental thrust that India’s Northeast and China’s western border regions are witnessing under the rubric of the Look East policy and the Western Development Strategy respectively. 

As India and China reimagine their borders as bridges, what role will border regions play in the evolving foreign policy orientation? The book offers a new orientation to the study of India–China relations by bringing people back into the centre of these subregional conversations of change.

The book will be of primary interest to those working on international relations, border studies, comparative regionalism and India–China relations.

چکیده فارسی

با وجود بی‌واسطگی قانع‌کننده یک مرز 4056 کیلومتری، جالب است که وقتی به هند و چین فکر می‌کنیم، معمولاً به دهلی و پکن فکر می‌کنیم و نه مکان‌هایی در امتداد مرز مشترک. این کتاب از طریق تحلیل تطبیقی ​​انتقادی روابط هند و چین در سطح زیرمنطقه ای با این معمای جالب درگیر خواهد شد. این نیروی عظیم توسعه ای تحت رهبری دولت را که مناطق مرزی شمال شرق هند و مناطق مرزی غربی چین شاهد هستند، به ترتیب تحت عنوان سیاست نگاه به شرق و استراتژی توسعه غربی قرار خواهد داد.

از آنجایی که هند و چین مرزهای خود را به عنوان پل دوباره تصور می کنند، مناطق مرزی چه نقشی در جهت گیری سیاست خارجی در حال تحول خواهند داشت؟ این کتاب با بازگرداندن مردم به مرکز این گفتگوهای زیرمنطقه ای تغییر، جهت گیری جدیدی برای مطالعه روابط هند و چین ارائه می دهد.

این کتاب برای کسانی که روی روابط بین‌الملل، مطالعات مرزی، منطقه‌گرایی تطبیقی ​​و روابط هند و چین کار می‌کنند، مورد توجه قرار خواهد گرفت.