لایب سان

Why shouldn’t it work?” This was the motto I followed when I began to tell stories to my body – to my skin cells, to my immune system and even to the hay fever which made me so miserable. I used metaphors in these stories to explain what I wanted my body to do. I heaped praise on my body’s immune system at the same time as negotiating with it. After just a short time my allergic reactions diminished in intensity, and eventually they disappeared altogether. I told one of my friends, a doctor from Mainz, about the success of my healing method. She laughed. “It’s probably just that there’s no pollen around at the moment! Pollen levels vary from year to year, so getting rid of hay fever is a long-term endeavour.” The following day my hay fever had returned. How annoying! “Dear hay fever,” I said. “Go to my colleague in Mainz – maybe she can find some use for you. I don’t need you any more.” The symptoms disappeared within seconds. This approach has provoked criti- cism from some, but the colleague claims that the hay fever never arrived... Messages of this kind are highly effective, whether they are directed at our- selves or at others, and whether they are used deliberately or unintentionally. It is admittedly the case that the unconscious mind fails to implement a great deal of what it hears, but this is because the flood of suggestive statements that washes over us on a daily basis is categorised by the unconscious mind on the basis of certain criteria. This makes it possible for the unconscious mind to distinguish between important and irrelevant instructions, and to imple- ment some while largely ignoring others

چکیده فارسی

چرا نباید کار کند؟" این شعاری بود که وقتی شروع کردم به گفتن داستان برای بدنم - برای سلول های پوستم، سیستم ایمنی بدنم و حتی تب یونجه که من را بسیار بدبخت کرده بود، دنبال کردم. من در این داستان ها از استعاره استفاده کردم تا توضیح دهم که بدنم چه کاری را می خواهد انجام دهد. من سیستم ایمنی بدنم را همزمان با مذاکره با آن تحسین کردم. پس از مدت کوتاهی از شدت واکنش های آلرژیک من کاسته شد و در نهایت به کلی ناپدید شدند. من به یکی از دوستانم که دکتری از ماینتس بود، از موفقیت روش درمانی خود گفتم. او خندید. "احتمالاً فقط این است که در حال حاضر هیچ گرده ای در اطراف وجود ندارد! سطح گرده از سال به سال متفاوت است، بنابراین خلاص شدن از تب یونجه یک تلاش طولانی مدت است. روز بعد تب یونجه ام برگشته بود. چقدر آزاردهنده! گفتم: «تب یونجه عزیز. به همکار من در ماینتس بروید – شاید او بتواند برای شما مفید باشد. من دیگر به تو نیازی ندارم.» علائم در عرض چند ثانیه ناپدید شدند. این رویکرد انتقاد برخی را برانگیخته است، اما همکار ادعا می‌کند که تب یونجه هرگز نرسید... پیام‌هایی از این دست، چه به سمت خودمان باشد و چه به دیگران، و خواه عمداً استفاده شود یا استفاده شود، بسیار مؤثر است. سهوا. مسلماً ضمیر ناخودآگاه نمی تواند مقدار زیادی از آنچه را می شنود اجرا کند، اما این به این دلیل است که سیل جملات وسوسه انگیزی که هر روز ما را در بر می گیرد توسط ضمیر ناخودآگاه بر اساس معیارهای خاصی طبقه بندی می شود. این امر به ضمیر ناخودآگاه این امکان را می‌دهد که بین دستورالعمل‌های مهم و نامربوط تمایز قائل شود و برخی را اجرا کند و برخی دیگر را تا حد زیادی نادیده بگیرد