لایب سان

14 R. Camagni 1 Introduction The intent of this work is to justify the inclusion of Adam Smith among the Great Minds of Regional Science. This endeavor may seem curious: Smith was never associated with regional matters, space economy, or geography (as Kant was2 ), not even as a reference on particular issues. In fact, his monumental work embracing almost all dimensions of social life, from political economy to moral philosophy, to astronomy or history of law and social institutions, quite naturally encompassed, among others, a view on the spatial dimension of phenomena, to which he added his own capacity for abstraction and even for “model building” (Campbell and Skinner 1976, p. 4). This effort by Smith, though, is likely to have remained hidden within his huge and perhaps intimidating output. I will try to show how far he went in anticipating the conceptualization of some theoretical tools that are used in regional science and in framing some scientific issues of great importance for the society of his times, but also, as will be shown, of present ones. While working with these goals in mind, I had a sensation of déja vu: all this could represent a second case of “Adam Smith’s lost legacy” besides the one rightly under- lined by Brown (1994) and more completely by Kennedy (2005). Their thesis, with which I agree, is that the macroscopic loss in Smith’s legacy concerns the misleading view of him as the defender of selfishness in business, the progenitor of capitalism, and the supporter of laissez-faire policies, very common among economists and polit- ical commentators throughout the twentieth century.3 This view is based on the false idea of a clean break between Smith’s two main works, the Theory of Moral Senti- ments (TMS),4 allegedly theorizing human “benevolence” and “sympathy” within the original) https://commons.wikimedia.org/wiki/File:AdamSmith.jpg (Last accessed: September 13, 2022). 2 Immanuel Kant was lecturing on physical geography for almost 40 years at the University of K  ̈onigsberg since 1756, beginning well before his appointment as full Professor of Logics and Metaphysics in 1770. He was one of the first professors of geography in history. He thought this “science” was crucial for the development of a cosmopolitan mentality and a self-ruling, open citizenship. See Elden and Mendieta (2011). 3 Only in the last 30 years has a growing scholarship by economists and political scientists emerged, working on primary sources and increasingly on secondary ones, reorienting the interpretation of the “true” Smith, unfortunately mainly limited, with a few exceptions, to the circle of hyper-specialists. 4 Throughout this chapter, the abbreviations for Smith’s major works and the citation system employed follow those of: The Glasgow edition of the works and correspondence of Adam Smith (Oxford University Press 1979). Pursuant to that style, citations to Smith’s published works are given according to the original divisions, together with paragraph numbers as added in the margins of the Glasgow edition. For example: TMS, VII.ii.3.18 refers to the Theory of Moral Sentiments, Part VII, section ii, Chapter 3, paragraph 18; and WN, V.i.f.50, 54–55 refers to the Wealth of Nations, Part V, chapter i, section f, paragraphs 50 and 54–55. Adam Smith (1723–1790): Uncovering His Legacy ... 15 society,5 and the Wealth of Nations (WN), justifying individual selfishness in the economic sphere on the basis of its positive, though unintentional, outcomes.6 This misinterpretation of Smith’s basic message shall be made clear from the outset. Besides the fact that he never used such words as “capitalism” or “laissez- faire,” and that he assigned the state crucial tasks in terms of direct actions and gover- nance, it is justified neither by an analytical inspection of his work nor by the general consistency and comprehensiveness of his overall vision,7 and it compromises the full and complex meaning of his thought.8 The second case of a lost legacy concerns, in my mind, Smith’s importance in shaping not just concepts but entire chapters of the regional science abacus—such as for example, location rent, or, as he called it, “situation rent”. To my knowledge, a reading of Smith’s work under the lenses of the spatial dimension has not been undertaken up to now, with one, not recent but notable exception, covering the period from the sixteenth to the eighteenth centuries (Dockès 1969). This case is perhaps less scientifically detrimental than the former one, but it crucially requires a historical 5 “Sympathy,” an important concept in Smith’s philosophy (following Hume), is about moral judg- ment, not a motive for behavior (Kennedy 2005, p. 43), while “benevolence,” differently from his master Francis Hutcheson’s view, is according to Smith “the sole principle of action in the Deity,” not in “so imperfect a creature as man” (TMS, VII.ii

چکیده فارسی

14 R. Camagni 1 مقدمه هدف این کار توجیه گنجاندن آدام اسمیت در میان ذهن های بزرگ علم منطقه ای است. این تلاش ممکن است کنجکاو به نظر برسد: اسمیت هرگز با مسائل منطقه ای، اقتصاد فضایی یا جغرافیا مرتبط نبود (همانطور که کانت بود2)، حتی به عنوان مرجعی در مورد مسائل خاص. در واقع، آثار تاریخی او که تقریباً همه ابعاد زندگی اجتماعی، از اقتصاد سیاسی گرفته تا فلسفه اخلاق، تا ستاره شناسی یا تاریخ حقوق و نهادهای اجتماعی را در بر می گیرد، به طور طبیعی، از جمله، دیدگاهی درباره بعد فضایی پدیده ها را در بر می گیرد که او به آن توجه می کند. ظرفیت خود را برای انتزاع و حتی برای "مدل سازی" اضافه کرد (Campbell and Skinner 1976, p. 4). با این حال، این تلاش اسمیت احتمالاً در خروجی عظیم و شاید ترسناک او پنهان مانده است. من سعی خواهم کرد نشان دهم که او در پیش بینی مفهوم سازی برخی از ابزارهای نظری که در علم منطقه ای و در چارچوب بندی برخی از مسائل علمی بسیار مهم برای جامعه زمان خود و همچنین، همانطور که نشان داده خواهد شد، برای جامعه کنونی استفاده می شود، تا کجا پیش رفته است. . در حالی که با این اهداف در ذهن کار می کردم، احساسی از دژاوو داشتم: همه اینها می تواند نشان دهنده دومین مورد از «میراث از دست رفته آدام اسمیت» باشد، علاوه بر موردی که به درستی توسط براون (1994) و به طور کاملتر توسط کندی (2005) تأکید شده است. . تز آنها، که من با آن موافقم، این است که ضرر کلان در میراث اسمیت به دیدگاه گمراه‌کننده او به عنوان مدافع خودخواهی در تجارت، مولد سرمایه‌داری و حامی سیاست‌های لاسه‌فر مربوط می‌شود که در میان اقتصاددانان و سیاستمداران بسیار رایج است. این دیدگاه مبتنی بر ایده نادرست گسست پاک بین دو اثر اصلی اسمیت، نظریه احساسات اخلاقی (TMS) است که ظاهراً «خیرخواهی» و «همدردی» انسانی را در درون نظریه‌پردازی می‌کند. نسخه اصلی) https://commons.wikimedia.org/wiki/File:AdamSmith.jpg (آخرین دسترسی: 13 سپتامبر 2022). 2 امانوئل کانت از سال 1756 تقریباً به مدت 40 سال در دانشگاه K   onigsberg در مورد جغرافیای فیزیکی سخنرانی می کرد، که بسیار قبل از انتصاب او به عنوان استاد کامل منطق و متافیزیک در سال 1770 شروع شد. او یکی از اولین استادان جغرافیا در تاریخ بود. او فکر می کرد که این «علم» برای توسعه یک ذهنیت جهان وطنی و شهروندی باز و خودمختار بسیار مهم است. به الدن و مندیتا (2011) مراجعه کنید. 3 تنها در 30 سال گذشته، یک دانش پژوهی رو به رشد توسط اقتصاددانان و دانشمندان علوم سیاسی پدیدار شد، که بر روی منابع اولیه و به طور فزاینده ای بر روی منابع ثانویه کار می کردند، و تفسیر اسمیت "راستین" را متأسفانه عمدتاً، با چند استثنا، به دایره محدود می کردند. از فوق تخصص ها 4 در سرتاسر این فصل، اختصارات آثار اصلی اسمیت و سیستم استنادی به کار رفته از موارد زیر پیروی می کنند: نسخه گلاسکو آثار و مکاتبات آدام اسمیت (انتشارات دانشگاه آکسفورد 1979). بر اساس آن سبک، استناد به آثار منتشر شده اسمیت بر اساس تقسیم بندی های اصلی همراه با شماره پاراگراف هایی که در حاشیه نسخه گلاسکو اضافه شده است، آورده شده است. به عنوان مثال: TMS، VII.ii.3.18 به نظریه احساسات اخلاقی، بخش VII، بخش ii، فصل 3، بند 18 اشاره دارد. و WN، V.i.f.50، 54-55 به ثروت ملل، قسمت پنجم، فصل اول، بخش f، پاراگراف های 50 و 54-55 اشاره دارد. آدام اسمیت (1723-1790): کشف میراث او ... 15 جامعه، 5 و ثروت ملل (WN)، که خودخواهی فردی در حوزه اقتصادی را بر اساس نتایج مثبت، هرچند غیرعمدی، توجیه می کند.6 این تفسیر نادرست از پیام اصلی اسمیت باید از همان ابتدا روشن شود. علاوه بر این واقعیت که او هرگز از کلماتی مانند "سرمایه داری" یا "لیزفر" استفاده نکرد و وظایف مهمی را به دولت از نظر اقدامات مستقیم و حاکمیت محول کرد، نه با بازرسی تحلیلی از کار او توجیه می شود و نه با سازگاری کلی و جامعیت دیدگاه کلی او، 7 و معنای کامل و پیچیده اندیشه او را به خطر می اندازد.8 مورد دوم از میراث گمشده، به نظر من، به اهمیت اسمیت در شکل دادن نه فقط مفاهیم، ​​بلکه کل فصل های کتاب مربوط می شود. چرتکه علم منطقه ای - مانند اجاره مکان یا به قول او "اجاره موقعیت". تا آنجا که من می دانم، خواندن آثار اسمیت زیر دریچه بعد فضایی تاکنون انجام نشده است، با یک استثنا، نه اخیر اما قابل توجه، که دوره قرن شانزدهم تا هجدهم را پوشش می دهد (Dockès 1969). این مورد شاید از نظر علمی کمتر از مورد قبلی مضر باشد، اما به طور اساسی نیازمند یک "همدردی" تاریخی است، مفهومی مهم در فلسفه اسمیت (به پیروی از هیوم)، درباره قضاوت اخلاقی، نه انگیزه ای برای رفتار (کندی 2005، ص 43)، در حالی که «خیرخواهی»، بر خلاف نظر استادش فرانسیس هاچسون، به گفته اسمیت «تنها اصل عمل در الوهیت» است، نه در «مخلوقی ناقص مانند انسان» (TMS, VII.ii< /p>