لایب سان

https://doi.org/10.1007/978-3-031-16477-4_449Why the Ramsey–Koopmans–Cass ModelUnderlying Noticeable IntegratedAssessment Models Is Misleadingin Economic and Climate ProjectionsAlexander Ryzhenkov1 IntroductionThe Royal Swedish Academy of Sciences has decided to award the SverigesRiksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2018 to W. D.Nordhaus from Yale University “for integrating climate change into long-runmacroeconomic analysis”.In the mid-1990s, he created an integrated assessment model (IAM) thatdescribes the global interplay between the economy and the climate. A model thatcaptured all the parts was named in Nordhaus (1994) DICE model (DynamicIntegrated model of Climate and the Economy). The recent full versions of theDICE model have much the same structure as the first version. It is centred on “thecircular flow of global warming science, impacts and policy” in Nordhaus (2018b).The evolution of the DICE model is reviewed in Nordhaus (2018a).DICE (of different vintages) is a globally aggregated model. It places the climatechange into the framework of “neoclassical” economic growth theory. DICE isoriginally formulated as an optimization problem based on the Ramsey–Cass–Koopmans model (M-1) of optimal economic growth with the infinite time horizonproposed in Ramsey (1928), Cass (1965), and Koopmans (1963). The objectivefunction is cumulated discounted utility. Discounting is a first-order exponentialdecay process. The accumulation of discounted utility is a pure integration. A similarapproach is the characteristic of Stern (2007). Still the Stern Review (which in factused an IAM other than DICE) prefers almost full avoidance of utility discountingbeing more concerned with intergenerational equity.A. Ryzhenkov (*)Institute of Economics and Industrial Engineering, Siberian Branch of RAS, Novosibirsk, RussiaNovosibirsk State University, Novosibirsk, Russiae-mail: ryzhenko@ieie.nsc.ru# The Author(s), under exclusive license to Springer Nature Switzerland AG 2023T. C. Devezas et al. (eds.), Global Challenges of Climate Change, Vol.2,World-Systems Evolution and Global Futures,50 A. RyzhenkovDICE complements M-1 by the carbon cycle, and climate equations. It takes intoaccount economic impacts of climate change and costs for emission reductions; inparticular, an adjustment of output is introduced in the production function foraccounting for damages from global warming and costs of preventive measures.The climate sub-model is a linear second-order system. This uses an identicalsecond-order structure to represent exogenous exponential growth (at diminishingrates) for population, factor productivity, and carbon intensity of output as Fiddaman(1997) explained.Concentrations of GHGs are considered as negative natural capital, emissionreductions—as investments that raise the quantity of natural capital (or reduce thenegative capital). Devoting output to emission reductions reduces current consump-tion but prevents economically harmful climate change and thereby increases con-sumption possibilities in the future.DICE does not include positive feedback loops reflecting induced technicalchange, economy of scale and real investment-saving behavioural rules. Someinsufficiently understood aspects of warming process (such as the collapse of largeice sheets or irreversible changes in ocean circulation) sharpen uncertainty in theearth’s climate–economy interactions. In other models, for example in Dietz andStern (2015), the damage from climate change affects the drivers of long-run growth,not just current output.Profitability plays a key role: the real return on capital enters into the equalitybetween the marginal consumption cost of emission reductions today and thediscounted marginal consumption benefit of reduced climate damages in the future.The definition for the rate of profit com

چکیده فارسی

https://doi.org/10.1007/978-3-031-16477-4_449چرا جایزه رمزی–کوپمن–کاس مدل‌های ارزیابی یکپارچه قابل توجه زیربنایی در پیش‌بینی‌های اقتصادی و اقلیمی گمراه‌کننده است. جایزه SverigesRiksbank در علوم اقتصادی به یاد آلفرد نوبل 2018 به W. D.Nordhaus از دانشگاه ییل «برای ادغام تغییرات آب و هوا در تجزیه و تحلیل بلندمدت اقتصاد کلان». در اواسط دهه 1990، او یک مدل ارزیابی یکپارچه (IAM) ایجاد کرد که تعامل جهانی بین اقتصاد و آب و هوا مدلی که تمام قسمت‌ها را به تصویر می‌کشد، در مدل DICE نوردهاوس (1994) (مدل دینامیک یکپارچه اقلیم و اقتصاد) نام‌گذاری شد. نسخه های کامل اخیر مدل theDICE تقریباً ساختاری مشابه نسخه اول دارند. این بر "جریان دایره ای علم، اثرات و سیاست گرمایش جهانی" در نوردهاوس (2018b) متمرکز است. تکامل مدل DICE در نوردهاوس (2018a) مورد بررسی قرار گرفته است. DICE (با گونه های مختلف) یک مدل جمع شده در سطح جهانی است. این تغییر اقلیم را در چارچوب نظریه رشد اقتصادی "نئوکلاسیک" قرار می دهد. DICE در اصل به عنوان یک مسئله بهینه سازی بر اساس مدل رمزی-کاس-کوپمنز (M-1) رشد اقتصادی بهینه با افق زمانی نامتناهی ارائه شده در رمزی (1928)، کاس (1965)، و کوپمنز (1963) فرموله شد. تابع هدف، ابزار تخفیف انباشته شده است. تخفیف یک فرآیند کاهش نمایی مرتبه اول است. انباشت ابزار با تخفیف یک ادغام خالص است. رویکرد مشابه ویژگی استرن (2007) است. هنوز استرن ریویو (که در واقع یک IAM غیر از DICE را به کار می‌برد) ترجیح می‌دهد تقریباً به طور کامل از تنزیل سودمندی اجتناب کند و بیشتر به ارزش سهام بین نسلی توجه کند. Ryzhenkov (*) موسسه اقتصاد و مهندسی صنایع، شعبه سیبری RAS، نووسیبیرسک، روسیه، دانشگاه دولتی نووسیبیرسک، نووسیبیرسک، روسیه پست الکترونیکی: ryzhenko@ieie.nsc.ru# نویسنده(ها)، تحت مجوز انحصاری Springer Nature Switzerland AG 2023T. C. Devezas و همکاران. (ویرایش)، چالش های جهانی تغییر آب و هوا، جلد 2، تکامل سیستم های جهانی و آینده های جهانی، 50 A. RyzhenkovDICE M-1 را با چرخه کربن و معادلات آب و هوا تکمیل می کند. اثرات اقتصادی تغییرات آب و هوا و هزینه های کاهش انتشار را در نظر می گیرد. به ویژه، تعدیل خروجی در تابع تولید برای محاسبه خسارات ناشی از گرم شدن کره زمین و هزینه های اقدامات پیشگیرانه معرفی شده است. مدل فرعی آب و هوا یک سیستم مرتبه دوم خطی است. همانطور که Fiddaman (1997) توضیح داد، این از یک ساختار مرتبه دوم یکسان برای نشان دادن رشد نمایی برون زا (در کاهش) برای جمعیت، بهره وری عوامل و شدت کربن تولید استفاده می کند. مقدار سرمایه طبیعی (یا کاهش سرمایه منفی). اختصاص خروجی به کاهش انتشار، مصرف فعلی را کاهش می دهد اما از تغییرات آب و هوایی مضر از نظر اقتصادی جلوگیری می کند و در نتیجه احتمال مصرف را در آینده افزایش می دهد. برخی از جنبه‌های درک ناکافی فرآیند گرم شدن (مانند فروپاشی صفحات بزرگ یا تغییرات برگشت‌ناپذیر در گردش اقیانوس‌ها) عدم اطمینان را در تعاملات آب و هوا-اقتصاد زمین تشدید می‌کند. در مدل‌های دیگر، برای مثال در دیتز و استرن (2015)، آسیب‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی بر محرک‌های رشد بلندمدت تأثیر می‌گذارد، نه فقط بر تولید فعلی. سودآوری نقش کلیدی دارد: بازده واقعی سرمایه وارد برابری بین مصرف نهایی می‌شود. هزینه کاهش انتشار امروز و مزایای مصرف حاشیه ای کاهش یافته ناشی از کاهش آسیب های آب و هوایی در آینده. تعریف نرخ سود com