لایب سان

SUICIDE: THE PANDORA’S BOX OF THERAPY In my more than 30 years of professional practice as I visit and consult with other therapists, therapists-in-training, and teachers of therapy, I have found few things to disturb therapists more than suicidal clients. Regardless of the discipline—psychiatry, psychology, clinical social work, counseling, pastoral counseling, or marriage and family therapy, the mention of the word “suicide” changes the basic nature of therapy immediately (Jurich, 2001). Instead of promoting “growth” and foster- ing “change” in our client or clients, we feel the need to immediately refocus therapy to insure the survival of the client. The presenting prob- lem of the client’s quality of life has been superceded by continuance of the client’s existence, regardless of the quality of life. The journey of problem solving has been replaced by an existential crisis

چکیده فارسی

خودکشی: جعبه درمانی پاندورا در بیش از 30 سال فعالیت حرفه ای خود که با سایر درمانگران، درمانگران در حال آموزش، و معلمان درمان ملاقات می کنم و با آنها مشورت می کنم، چیزهای کمی بیش از خودکشی پیدا کرده ام که باعث ایجاد مزاحمت برای درمانگران شود. مشتریان صرف نظر از رشته - روانپزشکی، روانشناسی، کار اجتماعی بالینی، مشاوره، مشاوره شبانی، یا ازدواج و خانواده درمانی، ذکر کلمه "خودکشی" ماهیت اساسی درمان را بلافاصله تغییر می دهد (Jurich, 2001). به‌جای ترویج «رشد» و ایجاد «تغییر» در مشتری یا مراجعان، احساس می‌کنیم که نیاز داریم فوراً تمرکز درمانی را برای تضمین بقای مشتری داشته باشیم. مشکل ارائه کیفیت زندگی مددجو با تداوم وجود مشتری، بدون توجه به کیفیت زندگی، جایگزین شده است. سفر حل مسئله جای خود را به یک بحران وجودی داده است