لایب سان

wo major factors contributed to the development of this book. First, I first entered academia from the faculty side, I was eager to teach the class intro- ducing family systems theory. However, I quickly noticed from syllabi and my own experience that the textbook options were very...challenging. Of course, challenging is not bad. But these books were often dated, lacking in scope, and dare I say, white-washed. Several of my students were not reading the book because it was too complex, confusing, and to many of them, irrelevant. In typical new-professor fashion, I thought to myself, “I gotta find a way to reach them!” So I set out to write a book about therapeutic models and how they use family systems theory practically. I wanted to create a book that both simplified the concepts – as the title implies – and demonstrates their usage in therapy. However, I quickly noticed a pattern. In my desire to bridge theory and reality, therapeutic modalities started to appear more and more connected, too. What one model described as well-differentiated, another called self-leadership, but they were essentially describing similar healthy personal identities. What one model called exceptions, another called sparkling moments, but both were describing an intervention focused on deviating focus from a problematic belief. Model after model, there were consistencies and themes. Through all the models, though, the concepts of family systems theory were there. They are a foundational understanding of how the world – and the people in the world – make sense.

چکیده فارسی

دو عامل عمده در توسعه این کتاب نقش داشته اند. ابتدا، من ابتدا از سمت دانشکده وارد دانشگاه شدم، مشتاق بودم کلاس را با معرفی نظریه سیستم های خانواده تدریس کنم. با این حال، من به سرعت از برنامه های درسی و تجربه خودم متوجه شدم که گزینه های کتاب درسی بسیار ... چالش برانگیز هستند. البته به چالش کشیدن بد نیست. اما این کتاب‌ها اغلب دارای تاریخ بودند، فاقد دامنه و به جرأت می‌توانم بگویم سفید و سفید بودند. چند نفر از دانش آموزان من کتاب را نمی خواندند زیرا بسیار پیچیده، گیج کننده و برای بسیاری از آنها بی ربط بود. به روش معمولی جدید پروفسور، با خودم فکر کردم، "باید راهی برای رسیدن به آنها پیدا کنم!" بنابراین تصمیم گرفتم کتابی در مورد مدل های درمانی و نحوه استفاده عملی آنها از نظریه سیستم های خانواده بنویسم. من می‌خواستم کتابی بسازم که هم مفاهیم را - همانطور که از عنوان پیداست - ساده کند و هم استفاده از آنها را در درمان نشان دهد. با این حال، من به سرعت متوجه یک الگو شدم. در تمایل من به پل زدن نظریه و واقعیت، روش‌های درمانی نیز بیش از پیش مرتبط‌تر به نظر می‌رسند. آنچه که یک مدل آن را کاملاً متمایز توصیف می‌کند، مدلی دیگر خود رهبری نامیده می‌شود، اما آنها اساساً هویت‌های شخصی سالم مشابهی را توصیف می‌کنند. چیزی که یک مدل استثنا نامید، مدل دیگر آن را لحظات درخشان، اما هر دو مداخله ای را توصیف می کردند که بر انحراف تمرکز از یک باور مشکل ساز متمرکز بود. مدل به مدل، سازگاری ها و مضامین وجود داشت. با این حال، در تمام مدل‌ها، مفاهیم نظریه سیستم‌های خانواده وجود داشت. آنها درک اساسی از نحوه معنادار بودن جهان - و مردم در جهان - هستند.