لایب سان

In recent years drag performance has moved from the fringes to emerge as a mainstream phenomenon, showcased on TV shows in the US and the UK.

This collection offers a diverse range of critical engagements by drag performers, makers, scholars and writers reflecting on work from the UK, USA, Israel, Germany and Australia. Moving beyond discussions of gender theory, the essays consider contemporary drag performance practices, connecting them to the histories, communities and politics that produced them.

Chapters range across discussions of drag kings in the US, UK and drag and activism; the influence of RuPaul on the generation of new forms of work in New York; transfeminist critiques of drag; 'bio'/faux queens;
engagements with race and ethnicity through drag performance; drag andragogy; audience concerns; drag intersections with animal personas, and how drag performance relates to personal narratives of history and identity.

Collectively the contributions focus on drag as a mode of performance that is diverse and that uncorsets the easy thought that drag is simply a cross dressing man in a dress or a woman in a suit.

چکیده فارسی

در سال‌های اخیر اجرای درگ از حاشیه‌ها خارج شده و به عنوان یک پدیده اصلی ظاهر شده است که در برنامه‌های تلویزیونی در ایالات متحده و بریتانیا به نمایش گذاشته می‌شود.

این مجموعه طیف متنوعی از مشارکت‌های انتقادی را توسط هنرمندان، سازندگان، محققان و نویسندگانی ارائه می‌دهد که در مورد کارهای بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، اسرائیل، آلمان و استرالیا منعکس می‌شوند. این مقالات فراتر از بحث درباره نظریه جنسیت، شیوه‌های اجرای درگ معاصر را در نظر می‌گیرند و آن‌ها را به تاریخ‌ها، جوامع و سیاست‌هایی که آنها را ایجاد کرده‌اند مرتبط می‌سازند.

فصل‌ها شامل بحث‌های درگ کینگ‌ها در ایالات متحده، بریتانیا و کشیدن و فعالیت است. تأثیر روپاول بر تولید اشکال جدید کار در نیویورک. نقد ترانس فمینیستی درگ; 'bio'/faux queens;
تعامل با نژاد و قومیت از طریق اجرای درگ. کشیدن آندراگوژی; نگرانی مخاطبان؛ تقاطع‌ها را با شخصیت‌های حیوانات بکشید، و اینکه چگونه عملکرد کشیدن به روایت‌های شخصی تاریخ و هویت مربوط می‌شود.

مجموعاً مشارکت‌ها بر کشیدن به‌عنوان شیوه‌ای از عملکرد متمرکز است که متنوع است و این فکر آسان را که درگ صرفاً یک مرد صلیب با لباس یا یک زن با کت و شلوار است، از بین می‌برد.