لایب سان

Bullshit isn’t what it used to be. Now, two science professors give us the tools to dismantle misinformation and think clearly in a world of fake news and bad data.
 
“A modern classic . . . a straight-talking survival guide to the mean streets of a dying democracy and a global pandemic.”—Wired

Misinformation, disinformation, and fake news abound and it’s increasingly difficult to know what’s true. Our media environment has become hyperpartisan. Science is conducted by press release. Startup culture elevates bullshit to high art. We are fairly well equipped to spot the sort of old-school bullshit that is based in fancy rhetoric and weasel words, but most of us don’t feel qualified to challenge the avalanche of new-school bullshit presented in the language of math, science, or statistics. In Calling Bullshit, Professors Carl Bergstrom and Jevin West give us a set of powerful tools to cut through the most intimidating data.

You don’t need a lot of technical expertise to call out problems with data. Are the numbers or results too good or too dramatic to be true? Is the claim comparing like with like? Is it confirming your personal bias? Drawing on a deep well of expertise in statistics and computational biology, Bergstrom and West exuberantly unpack examples of selection bias and muddled data visualization, distinguish between correlation and causation, and examine the susceptibility of science to modern bullshit.

We have always needed people who call bullshit when necessary, whether within a circle of friends, a community of scholars, or the citizenry of a nation. Now that bullshit has evolved, we need to relearn the art of skepticism.

چکیده فارسی

مزخرفات آن چیزی نیست که قبلا بود. اکنون، دو استاد علم ابزارهایی را در اختیار ما می‌گذارند تا اطلاعات غلط را از بین ببریم و در دنیایی از اخبار جعلی و داده‌های بد به وضوح فکر کنیم.

"یک کلاسیک مدرن. . . راهنمای زنده ماندن مستقیم به خیابان‌های پست یک دموکراسی در حال مرگ و یک بیماری همه‌گیر جهانی.»—Wired

اطلاعات نادرست، اطلاعات نادرست، و اخبار جعلی فراوان است و به طور فزاینده ای دشوار است که بدانیم چه چیزی حقیقت دارد. فضای رسانه ای ما فراحزبی شده است. علم با بیانیه مطبوعاتی انجام می شود. فرهنگ استارتاپی، مزخرفات را به هنر عالی ارتقا می دهد. ما نسبتاً به خوبی مجهز هستیم تا انواع مزخرفات مدرسه قدیم را که مبتنی بر لفاظی های فانتزی و کلمات راسو است، شناسایی کنیم، اما اکثر ما برای به چالش کشیدن بهمن مزخرفات مدرسه جدید که به زبان ریاضی و علوم ارائه می شود، صلاحیت نداریم. ، یا آمار. پروفسور «کارل برگستروم» و «جوین وست» در «بی‌تفاوت‌خوانی»، مجموعه‌ای از ابزارهای قدرتمند را به ما می‌دهند تا ترسناک‌ترین داده‌ها را از بین ببریم.

برای رفع مشکلات داده ها به تخصص فنی زیادی نیاز ندارید. آیا اعداد یا نتایج بیش از حد خوب یا بیش از حد چشمگیر هستند که درست نباشند؟ آیا ادعا مقایسه مانند با مانند است؟ آیا این سوگیری شخصی شما را تایید می کند؟ برگستروم و وست با تکیه بر چاهی عمیق از تخصص در آمار و زیست‌شناسی محاسباتی، نمونه‌هایی از سوگیری انتخاب و تجسم داده‌های درهم را باز می‌کنند، بین همبستگی و علیت تمایز قائل می‌شوند و حساسیت علم به مزخرفات مدرن را بررسی می‌کنند.

ما همیشه به افرادی نیاز داشته‌ایم که در مواقع لزوم، چرند بخوانند، چه در حلقه دوستان، جامعه علما و یا شهروندان یک ملت. اکنون که مزخرفات تکامل یافته است، باید هنر شک و تردید را دوباره بیاموزیم.