لایب سان

With its infamously packed cars and disciplined commuters, Tokyo’s commuter train network is one of the most complex technical infrastructures on Earth. In An Anthropology of the Machine, Michael Fisch provides a nuanced perspective on how Tokyo’s commuter train network embodies the lived realities of technology in our modern world. Drawing on his fine-grained knowledge of transportation, work, and everyday life in Tokyo, Fisch shows how fitting into a system that operates on the extreme edge of sustainability can take a physical and emotional toll on a community while also creating a collective way of life—one with unique limitations and possibilities.

 

An Anthropology of the Machine is a creative ethnographic study of the culture, history, and experience of commuting in Tokyo. At the same time, it is a theoretically ambitious attempt to think through our very relationship with technology and our possible ecological futures. Fisch provides an unblinking glimpse into what it might be like to inhabit a future in which more and more of our infrastructure—and the planet itself—will have to operate beyond capacity to accommodate our ever-growing population. 

چکیده فارسی

شبکه قطارهای شهری توکیو با ماشین‌های پرجمعیت بدنام و مسافران منظم، یکی از پیچیده‌ترین زیرساخت‌های فنی روی زمین است. مایکل فیش در  انسان‌شناسی ماشین، دیدگاه متفاوتی در مورد اینکه چگونه شبکه قطار شهری توکیو واقعیت‌های زیست‌شده فناوری را در دنیای مدرن ما تجسم می‌دهد، ارائه می‌کند. فیش با تکیه بر دانش دقیق خود در مورد حمل و نقل، کار و زندگی روزمره در توکیو، نشان می دهد که چگونه قرار گرفتن در سیستمی که در لبه پایداری شدید عمل می کند، می تواند آسیب های فیزیکی و عاطفی را بر جامعه وارد کند و در عین حال راهی جمعی برای این کار ایجاد کند. زندگی - زندگی با محدودیت ها و امکانات منحصر به فرد.



انتروپولوژی ماشین یک مطالعه قوم نگاری خلاقانه درباره فرهنگ، تاریخ و تجربه رفت و آمد در توکیو است. در عین حال، از لحاظ نظری تلاشی بلندپروازانه برای فکر کردن به رابطه ما با فناوری و آینده‌های احتمالی زیست‌محیطی‌مان است. فیش نگاهی بی‌وقفه به زندگی در آینده‌ای ارائه می‌کند که در آن بیشتر و بیشتر زیرساخت‌های ما - و خود سیاره - باید فراتر از ظرفیت برای پذیرش جمعیت در حال رشد ما عمل کنند.