لایب سان

The author of such modern classics as The Bald Soprano, Exit the King, Rhinoceros, and The Chairs, Eugène Ionesco is “one of the most important and influential figures in the modern theater” (Library Journal). This crucial collection combines The New Tenant with Amédée and Victims of Duty—the plays Richard Gilman has called, along with The Killer, Ionesco’s “greatest plays, works of the same solidity, fulness, and permanence as [those of] his predecessors in the dramatic revolution that began with Ibsen and is still going on.”

In Amédée, the title character and his wife have a problem—not so much the corpse in their bedroom as the fact that it’s been there for fifteen years and is now growing, slowly but surely crowding them out of their apartment.

In The New Tenant a similar crowding is caused by an excess of furniture—as Harold Hobson said in the London Times, “there is not dramatist . . . who can make furniture speak as eloquently as Ionesco, and here he makes it the perfect, the terrifying symbol of the deranged mind.”

In Victims of Duty, Ionesco parodies the conformity of modern life by plunging his characters into an obscure search for “Mallot with a t.” In these as in all his plays, Ionesco poses and solves his tragicomic dilemmas with the brilliant blend of gravity and hilarity that is the hallmark of the absurdist theater.

نویسنده آثار کلاسیک مدرنی چون سوپرانوی طاس، خروج از پادشاه، کرگدن، و صندلی ها، یوژن یونسکو "یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین چهره های تئاتر مدرن" (ژورنال کتابخانه) است. این مجموعه حیاتی ترکیبی از The New Tenant با Amedée و Victims of Duty است - نمایشنامه‌هایی که ریچارد گیلمن، همراه با قاتل، «بزرگ‌ترین نمایشنامه‌های یونسکو، آثاری با همان استحکام، کامل بودن، و ماندگاری [آنهایی که] پیشینیانش در انقلاب دراماتیکی که با ایبسن آغاز شد و هنوز ادامه دارد.»

در Amedée، شخصیت عنوان و همسرش مشکلی دارند - نه آنقدر جسد در اتاق خوابشان که این واقعیت است که 15 سال آنجاست و اکنون در حال رشد است و به آرامی اما مطمئناً آنها را از آپارتمانشان بیرون می کند.

در The New Tenant شلوغی مشابهی به دلیل اثاثیه زیاد ایجاد می‌شود - همانطور که هارولد هابسون در لندن تایمز گفت: «نمایش‌نویس وجود ندارد. . . که می تواند مبلمان را به شیوایی یونسکو بسازد و در اینجا آن را به عالی و نماد وحشتناک ذهن آشفته تبدیل می کند.»

در Victims of Duty، یونسکو انطباق زندگی مدرن را با فرو بردن شخصیت‌هایش در جستجوی مبهم «مالوت با تی» تقلید می‌کند. یونسکو در اینها مانند تمام نمایشنامه هایش، معضلات تراژیکیک خود را با ترکیبی درخشان از جاذبه و شادی که مشخصه تئاتر پوچ گرا است، مطرح کرده و حل می کند.