لایب سان

The question of which European or international institution should exercise public authority is a highly contested one. This new collection offers an innovative approach to answering this vexed question. It argues that by viewing public authority as relative, it allows for greater understanding of both its allocation and its legitimacy. Furthermore, it argues that relations between actors should reflect the comparative analysis of the legitimacy assets that each actor can bring into governance processes. Put succinctly, the volume illustrates that public authority is relative between actors and relative to specific legitimacy assets. Drawing on the expertise of leading scholars in the field, it offers a thought-provoking and rigorous analysis of the long debated question of who should do what in European and international law.

چکیده فارسی

مسئله اینکه کدام نهاد اروپایی یا بین المللی باید از اختیارات عمومی استفاده کند، بسیار مورد بحث است. این مجموعه جدید رویکردی نوآورانه برای پاسخ به این سوال آزاردهنده ارائه می دهد. این استدلال می کند که با نسبی نگاه کردن به قدرت عمومی، امکان درک بیشتر هم از تخصیص و هم مشروعیت آن را فراهم می کند. علاوه بر این، استدلال می‌کند که روابط بین بازیگران باید منعکس‌کننده تحلیل مقایسه‌ای دارایی‌های مشروعیتی باشد که هر بازیگر می‌تواند در فرآیندهای حکمرانی وارد کند. به طور خلاصه، حجم نشان می دهد که اقتدار عمومی بین بازیگران نسبی و نسبت به دارایی های مشروعیت خاص است. با تکیه بر تخصص دانشمندان برجسته در این زمینه، تحلیلی قابل تامل و دقیق از این سوال طولانی بحث شده ارائه می دهد که چه کسی باید چه کاری را در حقوق اروپایی و بین المللی انجام دهد.