لایب سان

Good agroecological practices are indispensable for the development of sustainable agriculture. In this book, principles, diversity and applications of agroecological practices for a range of systems are presented, transforming scientific research and participatory knowledge of production into practical application. It illustrates a broad range of research and teaching being used within the farming community to demonstrate best practice and current state-of-play within the field. Agroecological methods used in crop farming, grass-based livestock farming, fish production, and other complex farming systems are discussed. Conclusions are drawn from studies to provide an outlook on future trends of agroecological practices and on policies supporting implementation.

Due to emphasis on real-life application, it is relevant not only to students of the agricultural sciences and public policy, but also to researchers, stakeholders and policy makers involved in the development of sustainable agriculture.

Readership: Students of the agricultural sciences and public policy, but also to researchers, stakeholders and policy makers involved in the development of sustainable agriculture.

چکیده فارسی

روش‌های خوب زراعی برای توسعه کشاورزی پایدار ضروری هستند. در این کتاب، اصول، تنوع و کاربردهای شیوه های آگرواکولوژیکی برای طیف وسیعی از سیستم ها ارائه شده است که تحقیقات علمی و دانش مشارکتی تولید را به کاربرد عملی تبدیل می کند. این طیف وسیعی از تحقیقات و آموزش را نشان می دهد که در جامعه کشاورز استفاده می شود تا بهترین عملکرد و وضعیت فعلی را در این زمینه نشان دهد. روش‌های آگرواکولوژیکی مورد استفاده در کشاورزی زراعی، دامداری مبتنی بر علف، تولید ماهی، و سایر سیستم‌های کشاورزی پیچیده مورد بحث قرار می‌گیرند. نتیجه‌گیری‌ها از مطالعات به‌منظور ارائه چشم‌اندازی در مورد روندهای آتی شیوه‌های آگرواکولوژیکی و سیاست‌های حمایت‌کننده از اجرا گرفته شده‌اند.

به دلیل تأکید بر کاربرد واقعی، نه تنها برای دانشجویان علوم کشاورزی و سیاست عمومی، بلکه برای محققان، سهامداران و سیاست گذاران درگیر در توسعه کشاورزی پایدار نیز مرتبط است.

خوانندگان: دانشجویان علوم کشاورزی و سیاست عمومی، بلکه برای محققان، سهامداران و سیاست گذاران درگیر در توسعه کشاورزی پایدار.