لایب سان

The ageing of the world’s populations, particularly in Western developed countries, is a well-documented phenomenon; and despite many positive images of later life, in the media and public discourse later life is frequently depicted as a time of inevitable physical and cognitive decline. Against this background, Heinrichsmeier presents the results of her two-year sociolinguistic study examining how a group of older women of different ages negotiated their way through their own and others’ expectations of ageing and constructed different kinds of older – and other – identities for themselves. Through vivid and nuanced analysis of their chat and practices in a small village hair salon, Heinrichsmeier reveals these women’s subtle and skilful manipulation of stereotypes of ageing and the impact of the evolving talk on their identity constructions. Her study, which provides numerous short extracts of talk in both the hair salon and interview along with more detailed case studies, highlights the importance of such apparently ‘trivial’ sites – for both studying older people’s identity work and as loci for positive identity constructions and well-being in later life. This book will be of particular interest to graduate students and scholars working in sociolinguistics, discourse analysis, conversation analysis, and gerontological studies, as well as those interested in approaches integrating ethnography and language.

چکیده فارسی

پیری جمعیت جهان، به ویژه در کشورهای پیشرفته غربی، یک پدیده کاملاً مستند است. و علیرغم بسیاری از تصاویر مثبت از زندگی بعدی، در رسانه ها و گفتمان عمومی زندگی بعدی اغلب به عنوان زمان زوال جسمی و شناختی اجتناب ناپذیر به تصویر کشیده می شود. در مقابل این پس زمینه، هاینریش مایر نتایج مطالعه دو ساله اجتماعی-زبانی خود را ارائه می دهد که بررسی می کند چگونه گروهی از زنان مسن در سنین مختلف راه خود را از طریق انتظارات خود و دیگران در مورد پیری مذاکره کردند و انواع مختلفی از هویت های سالمند - و دیگر - را برای خود ساختند. . هاینریش مایر از طریق تجزیه و تحلیل واضح و دقیق از گفتگوها و شیوه های آنها در یک آرایشگاه روستایی کوچک، دستکاری ظریف و ماهرانه این زنان را در کلیشه های پیری و تأثیر صحبت های در حال تکامل بر ساختار هویت آنها آشکار می کند. مطالعه او، که عصاره‌های کوتاه متعددی از صحبت‌ها در آرایشگاه و مصاحبه همراه با مطالعات موردی دقیق‌تر را ارائه می‌کند، اهمیت چنین سایت‌های ظاهراً «بی‌اهمیت» را - هم برای مطالعه کار هویتی افراد مسن و هم به‌عنوان مکان‌هایی برای ساخت هویت مثبت و رفاه در زندگی بعدی این کتاب برای دانشجویان فارغ التحصیل و محققانی که در زبان‌شناسی اجتماعی، تحلیل گفتمان، تجزیه و تحلیل گفتگو، و مطالعات مربوط به دوران شناسی کار می‌کنند، و همچنین علاقه‌مندان به رویکردهایی که قوم‌نگاری و زبان را ادغام می‌کنند، جالب خواهد بود.