لایب سان

World War II in Contemporary German and Dutch Fiction: The Generation of Meta-Memory offers a comparative study of the construction of World War II memory in contemporary German, Flemish, and Dutch literature. More specifically, it investigates in what ways the large temporal distance to the historical events has impacted how literary writers from these three literatures have negotiated its meaning and form during the last decades. To that end, this book offers analyses of nine novels that demonstrate a pronounced reflexivity on the conditions of contemporary remembering. Rather than a dig for historical truth or a struggle with historical trauma, these novels reflect on the transmission, the narrative shapes, the formation processes, and the functions of World War II memory today, while asserting a self-conscious and often irreverent approach toward established mnemonic routines, practices, and rules. As the analyses show, this approach is equally articulated through the novels’ poetics, which are marked by a large formal diversity and a playfulness that highlights mnemonic agency, a posttraumatic positioning, and the ascendency of the literary over the historiographical. Based on these findings, this book proposes the emergence of a new paradigm within the postwar cultural assessment of World War II: the generation of meta-memory.

چکیده فارسی

جنگ جهانی دوم در ادبیات داستانی معاصر آلمانی و هلندی: نسل فراحافظه مطالعه تطبیقی ​​ساخت حافظه جنگ جهانی دوم در ادبیات معاصر آلمانی، فلاندری و هلندی را ارائه می‌دهد. به طور مشخص تر، بررسی می کند که فاصله زمانی زیاد تا وقایع تاریخی چگونه بر چگونگی مذاکره نویسندگان ادبی این سه ادبیات در طول دهه های گذشته بر معنا و شکل آن تأثیر گذاشته است. برای این منظور، این کتاب تجزیه و تحلیل نه رمانی را ارائه می‌کند که بازتابی آشکار در شرایط به خاطر سپردن معاصر را نشان می‌دهند. این رمان‌ها به‌جای جستجوی حقیقت تاریخی یا مبارزه با آسیب‌های تاریخی، به انتقال، شکل‌های روایت، فرآیندهای شکل‌گیری و کارکردهای حافظه جنگ جهانی دوم امروزی منعکس می‌شوند و در عین حال رویکردی خودآگاه و اغلب بی‌احترامی را نسبت به آن نشان می‌دهند. روال ها، شیوه ها و قوانین یادگاری را ایجاد کرد. همان‌طور که تحلیل‌ها نشان می‌دهند، این رویکرد به همان اندازه از طریق شاعرانگی رمان‌ها بیان می‌شود که با تنوع صوری بزرگ و بازیگوشی مشخص می‌شود که عاملیت خاطره‌انگیز، موقعیت پس از سانحه، و برتری ادبی بر تاریخ‌نگاری را برجسته می‌کند. بر اساس این یافته‌ها، این کتاب ظهور یک پارادایم جدید را در ارزیابی فرهنگی پس از جنگ جهانی دوم پیشنهاد می‌کند: نسل فراحافظه.