لایب سان

In the current model of health dispensation in South Africa there are two major paradigms, the spirit-inspired tradition of izangoma sinyanga and biomedicine. These operate at best in parallel, but more often than not are at odds with one another. This book, based on the author's personal experience as a practitioner of traditional African medicine, considers the effects of the absence of spirit in biomedicine on collaborative relationships. Given the unprecedented challenge of the HIV/AIDS epidemic in the country, the author suggests that more cooperation is vital. Taking a critical look at the role of anthropology in this endeavor, she proposes the development of a "language of spirit" by means of which the spirit-inspired aetiology of izangoma sinyanga may be made comprehensible to academic scientists and applicable to medical interventions. The author discusses white izangoma in the context of current debates on healing and hybridity and insists that there exists a powerful role for izangoma in the realm of societal healing. Above all, the book constitutes a start in what the author hopes will develop into an ongoing intellectual conversation between traditional African healing, academe, and biomedicine in South Africa.

چکیده فارسی

در مدل فعلی توزیع سلامت در آفریقای جنوبی دو پارادایم اصلی وجود دارد، سنت الهام گرفته از روح izangoma sinyanga و زیست پزشکی. اینها در بهترین حالت به صورت موازی عمل می کنند، اما اغلب در تضاد با یکدیگر هستند. این کتاب، بر اساس تجربه شخصی نویسنده به عنوان یک پزشک طب سنتی آفریقا، تأثیرات فقدان روح در پزشکی زیستی را بر روابط مشارکتی در نظر می‌گیرد. با توجه به چالش بی سابقه اپیدمی HIV/AIDS در کشور، نویسنده پیشنهاد می کند که همکاری بیشتر حیاتی است. او با نگاهی انتقادی به نقش انسان‌شناسی در این تلاش، توسعه «زبان روح» را پیشنهاد می‌کند که با استفاده از آن علت شناسی الهام‌گرفته از روح izangoma sinyanga برای دانشمندان دانشگاهی قابل درک باشد. و برای مداخلات پزشکی قابل استفاده است. نویسنده izangoma سفید را در چارچوب بحث‌های جاری در مورد شفا و هیبریدیتی مورد بحث قرار می‌دهد و اصرار دارد که نقش قدرتمندی برایizangoma در قلمرو شفای اجتماعی وجود دارد. مهمتر از همه، این کتاب شروعی است برای آنچه نویسنده امیدوار است به یک گفتگوی فکری مداوم بین درمان سنتی آفریقایی، آکادمی، و زیست پزشکی در آفریقای جنوبی تبدیل شود.