لایب سان

Two Treatises--Two Streams presents two important Persian-language works on music theory from the post-scholastic era (16th 18th centuries). They are Resalah-e Karramiyyah by Davrah Karami (Sofrachi) and Resalah-e Musiqi in Mohit al-tavarix by Mohammad Amin (b. Mirza Zaman Boxari; Sufiyyani).

Mehrdad Fallahzadeh introduces and discusses the works, the authors, the various manuscripts, and the editorial method and technique applied in editing. He has critically edited and translated the texts into English. Both the Persian text and the English translation are accompanied by copious footnotes explaining specific terms and variations. A concise analysis of the theoretical discussions and musical terms used in each work is also presented.

In editing the manuscripts, Fallahzadeh has applied both the traditional and the stemmatic method. This might be the first time the stemmatic method has been used on a Persian manuscript prosa. It is also the first time that the procedure of eliminatio lectionum singularium has been applied to the editing of a Persian literary work.

These works are not only of value to music theorists, ethnomusicologists, and music historians. Students of literature will find them valuable in that there are very few available examples of Persian learned literature from the post-scholastic era. This volume makes available two significant texts of the genre and period.

Two Treatises--Two Streams contributes to the better understanding of the evolution of music, music theory, and literature in Iran and Central Asia from the sixteenth to the eighteenth century.

چکیده فارسی

دو رساله -- دو جریان دو اثر مهم فارسی زبان در زمینه تئوری موسیقی از دوران پس از مکتب (قرن هجدهم) را ارائه می دهد. آنها رساله کرمیه نوشته داور کرمی (سفراچی) و رساله موسیقی در محیط التواریکس اثر محمد امین (زاده میرزا زمان بوکسری؛ صوفیانی) هستند.

مهرداد فلاح زاده به معرفی و بررسی آثار، نویسندگان، نسخه های مختلف خطی و شیوه و تکنیک ویراستاری به کار رفته در ویرایش می پردازد. او متون را به صورت انتقادی ویرایش و به انگلیسی ترجمه کرده است. هم متن فارسی و هم ترجمه انگلیسی با پاورقی های فراوان همراه است که اصطلاحات و تغییرات خاصی را توضیح می دهد. همچنین تحلیل مختصری از مباحث نظری و اصطلاحات موسیقایی به کار رفته در هر اثر ارائه شده است.

فلاح زاده در ویرایش نسخه های خطی هم از روش سنتی و هم از روش بنیادی استفاده کرده است. شاید این اولین باری باشد که روش بنیادی روی نسخ خطی فارسی استفاده می‌شود. همچنین برای اولین بار است که رویه eliminatio lectionum singularium برای ویرایش یک اثر ادبی فارسی به کار می رود.

این آثار نه تنها برای نظریه پردازان موسیقی، قوم موسیقی شناسان و مورخان موسیقی ارزش دارند. دانشجویان ادبیات آنها را از این جهت ارزشمند می یابند که نمونه های بسیار کمی از ادبیات آموخته شده فارسی از دوران پس از مدرسه در دسترس است. این جلد دو متن مهم ژانر و دوره را در دسترس قرار می دهد.

دو رساله -- دو جریان به درک بهتر سیر تحول موسیقی، تئوری موسیقی و ادبیات در ایران و آسیای مرکزی از قرن شانزدهم تا هجدهم کمک می کند.