لایب سان

Why do people commit crimes? How do we control crime? The theories that criminologists use to answer these questions are built on a number of underlying assumptions, including those about the nature of crime, free will, human nature, and society.  These assumptions have a fundamental impact on criminology: they largely determine what criminologists study, the causes they examine, the control strategies they recommend, and how they test their theories and evaluate crime-control strategies.

In Toward a Unified Criminology, noted criminologist Robert Agnew provides a critical examination of these assumptions, drawing on a range of research and perspectives to argue that these assumptions are too restrictive, unduly limiting the types of "crime" that are explored, the causes that are considered, and the methods of data collection and analysis that are employed.  As such, they undermine our ability to explain and control crime. Agnew then proposes an alternative set of assumptions, drawing heavily on both mainstream and critical theories of criminology, with the goal of laying the foundation for a unified criminology that is better able to explain a broader range of crimes.

چکیده فارسی

چرا مردم مرتکب جنایت می شوند؟ چگونه جرم و جنایت را کنترل کنیم؟ نظریه هایی که جرم شناسان برای پاسخ به این سؤالات استفاده می کنند، بر اساس تعدادی از مفروضات اساسی، از جمله مفروضات مربوط به ماهیت جرم، اراده آزاد، ماهیت انسان و جامعه ساخته شده اند. این مفروضات تأثیری اساسی بر جرم‌شناسی دارند: آن‌ها تا حد زیادی تعیین می‌کنند که جرم‌شناسان چه چیزی را مطالعه می‌کنند، عللی را که بررسی می‌کنند، راهبردهای کنترلی را که توصیه می‌کنند، و نحوه آزمایش نظریه‌های خود و ارزیابی استراتژی‌های کنترل جرم را تعیین می‌کنند.

رابرت اگنیو، جرم شناس مشهور، در به سوی جرم شناسی یکپارچه، بررسی انتقادی این مفروضات را ارائه می دهد و با تکیه بر طیف وسیعی از تحقیقات و دیدگاه ها استدلال می کند که این مفروضات بسیار محدود کننده هستند و انواع "جرم" را بی دلیل محدود می کنند. که بررسی می شوند، عللی که در نظر گرفته می شوند و روش های جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها که به کار می روند. به این ترتیب، آنها توانایی ما برای توضیح و کنترل جرم را تضعیف می کنند. اگنیو سپس مجموعه‌ای از فرضیات جایگزین را پیشنهاد می‌کند، که به شدت از نظریه‌های جریان اصلی و انتقادی جرم‌شناسی استفاده می‌کند، با هدف پایه‌گذاری یک جرم‌شناسی یکپارچه که بهتر می‌تواند طیف وسیع‌تری از جرایم را توضیح دهد.