لایب سان

In recent years, the Russian Orthodox Church has become a more prominent part of post-Soviet Russia. A number of assumptions exist regarding the Church’s relationship with the Russian state: that the Church has always been dominated by Russia’s secular elites; that the clerics have not sufficiently fought this domination and occasionally failed to act in the Church’s best interest; and that the Church was turned into a Soviet institution during the twentieth century. This book challenges these assumptions. It demonstrates that church-state relations in post-communist Russia can be seen in a much more differentiated way, and that the church is not subservient, very much having its own agenda. Yet at the same time it is sharing the state’s, and Russian society’s nationalist vision.

چکیده فارسی

در سال‌های اخیر، کلیسای ارتدکس روسیه به بخش برجسته‌تری از روسیه پس از شوروی تبدیل شده است. تعدادی فرض در رابطه با رابطه کلیسا با دولت روسیه وجود دارد: اینکه کلیسا همیشه تحت سلطه نخبگان سکولار روسیه بوده است. که روحانیون به اندازه کافی با این سلطه مبارزه نکرده اند و گهگاه نتوانسته اند به نفع کلیسا عمل کنند. و اینکه کلیسا در قرن بیستم به یک نهاد شوروی تبدیل شد. این کتاب این فرضیات را به چالش می کشد. این نشان می‌دهد که روابط کلیسا و دولت در روسیه پساکمونیستی را می‌توان به شیوه‌ای بسیار متفاوت‌تر مشاهده کرد، و اینکه کلیسا مطیع نیست، بلکه برنامه‌های خاص خود را دارد. با این حال، در عین حال دیدگاه ملی‌گرایانه دولت و جامعه روسیه را به اشتراک می‌گذارد.