لایب سان

“There is no one better placed than François Déroche to write the history—and tell the story—of how the Quran went from words uttered by Muhammad to inviolable canonical scripture. This is a meticulous, lucid, and fascinating book.”—Shawkat Toorawa, Yale University  
 
According to Muslim dogma, the recited and written text of the Qur’an as we know it today scrupulously reflects the divine word as it was originally sent down to Muhammad. An examination of early Islamic sources, including accounts of prophetic sayings, all of them compared with the oldest Qur’anic manuscripts, reveal that plurality was in fact the outstanding characteristic of the genesis and transmission of the Qur’an, both textually and orally.
 
By piecing together information about alternative wordings eliminated from the canonical version that gradually came to be imposed during the first centuries of Islam, François Déroche shows that the Qur’an long remained open to textual diversity. Not only did the faithful initially adopt a flexible attitude toward the Qur’anic text, an attitude strikingly at odds with the absolute literalism later enforced by Muslim orthodoxy, but Muhammad himself turns out to have been more concerned with the meaning than the letter of the divine message.

چکیده کتاب فارسی:
 

«هیچ کس بهتر از فرانسوا دروش نیست که تاریخ را بنویسد - و داستانی را بیان کند - که چگونه قرآن از کلمات بیان شده توسط محمد به کتاب مقدس غیرقابل تعرض تبدیل شد. این کتابی دقیق، شفاف و جذاب است.» - شوکت توراوا، دانشگاه ییل
 
بر اساس عقاید مسلمین، متن قرائت شده و مکتوب قرآن به شکلی که امروزه می شناسیم، به دقت بیانگر کلام الهی است که در ابتدا بر محمد نازل شده است. بررسی منابع اولیه اسلامی، از جمله گزارش‌های سخنان نبوی، که همگی با قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی قرآن مقایسه شده‌اند، نشان می‌دهد که کثرت در واقع ویژگی بارز پیدایش و انتقال قرآن، هم به‌صورت متنی و هم شفاهی بوده است.
 
فرانسوا دروش با گردآوری اطلاعات در مورد عبارات جایگزین حذف شده از نسخه متعارف که به تدریج در طول قرون اول اسلام تحمیل شد، نشان می دهد که قرآن برای مدت طولانی به روی تنوع متنی باز مانده است. نه تنها مؤمنان در ابتدا نگرش انعطاف پذیری نسبت به متن قرآن اتخاذ کردند، نگرشی که به طرز شگفت انگیزی در تضاد با لفظ گرایی مطلق بود که بعداً توسط ارتدکس مسلمانان اعمال شد، بلکه معلوم شد که خود محمد نیز بیشتر به معنای آن توجه داشته است تا نامه قرآن. پیام الهی

چکیده فارسی

«هیچ کس بهتر از فرانسوا دروش نیست که تاریخ را بنویسد - و داستانی را بیان کند - که چگونه قرآن از کلمات بیان شده توسط محمد به کتاب مقدس غیرقابل تعرض تبدیل شد. این کتابی دقیق، شفاف و جذاب است.» - شوکت توراوا، دانشگاه ییل  

بر اساس عقاید مسلمین، متن قرائت شده و مکتوب قرآن به شکلی که امروزه می شناسیم، به دقت بیانگر کلام الهی است که در ابتدا بر محمد نازل شده است. بررسی منابع اولیه اسلامی، از جمله گزارش‌های سخنان نبوی، که همگی با قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی قرآن مقایسه شده‌اند، نشان می‌دهد که کثرت در واقع ویژگی بارز پیدایش و انتقال قرآن، هم از نظر متنی و هم به‌صورت شفاهی بوده است.

فرانسوا دروش با گردآوری اطلاعات در مورد عبارات جایگزین حذف شده از نسخه متعارف که به تدریج در طول قرون اول اسلام تحمیل شد، نشان می دهد که قرآن برای مدت طولانی به روی تنوع متنی باز مانده است. نه تنها مؤمنان در ابتدا نگرش انعطاف پذیری نسبت به متن قرآن اتخاذ کردند، نگرشی که به طرز شگفت انگیزی در تضاد با لفظ گرایی مطلق بود که بعداً توسط ارتدکس مسلمانان اعمال شد، بلکه معلوم شد که خود محمد نیز بیشتر به معنای آن توجه داشته است تا نامه قرآن. پیام الهی.

چکیده کتاب فارسی:

«هیچ کس بهتر از فرانسوا دروش نیست که تاریخ را بنویسد - و داستانی را بیان کند - که چگونه قرآن از کلمات بیان شده توسط محمد به کتاب مقدس غیرقابل تعارض تبدیل شد. این کتابی دقیق، شفاف و جذاب است.» - شوکت توراوا، دانشگاه یل
 
بر اساس عقاید مسلمین، متن قرائت شده و مکتوب قرآن به شکلی است که می شناسیم، به دقت بیانگر کلام الهی است که در ابتدا بر محمد نازل شده است. بررسی منابع اسلامی، از جمله گزارش‌های سخنان نبوی، که همگی با قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی قرآن مقایسه شده است، نشان می‌دهد که در واقع ویژگی بارز پیدایش و انتقال قرآن، هم به‌صورت متنی و هم شفاهی بوده است.
 
فرانسوا دروش با گردآوری مورد عبارات جایگزین حذف شده از نسخه متعارف که اطلاعاتی در طول قرون اول اسلام تحمیل می شود، نشان می دهد که قرآن برای مدت طولانی روی تنوع متنی باز مانده است. نه تنها مؤمنان در ابتدا نگرش پذیری نسبت به متن قرآن مفهومی ساختند، نگرشی که به طرز شگفت انگیزی در تضاد با لفظ گرایی مطلق بود که بعداً توسط ارتدکس عموم مردم اعمال شد، بلکه معلوم شد که خود محمد نیز بیشتر به معنای آن بوده است. تا نامه قرآن. پیام الهی