لایب سان

ON A WARM SUMMER DAY just six months into the new millennium, humankind crossed a bridge into a momentous new era. An announcement beamed around the world, highlighted in virtually all major newspapers, trumpeted that the first draft of the human genome, our own instruction book, had been assembled. The human genome consists of all the DNA of our species, the hereditary code of life. This newly revealed text was 3 billion letters long, and written in a strange and cryptographic four-letter code. Such is the amazing complexity of the information carried within each cell of the human body, that a live reading of that code at a rate of one letter per second would take thirty-one years, even if reading continued day and night. Printing these letters out in regular font size on normal bond paper and binding them all together would result in a tower the height of the Washington Monument. For the first time on that summer morning this amazing script, carrying within it all of the instructions for building a human being, was available to the world

چکیده فارسی

در یک روز گرم تابستانی که تنها با گذشت شش ماه از هزاره جدید، نوع بشر از پلی عبور کرد و وارد عصر مهمی شد. اعلامیه‌ای که در سراسر جهان منتشر شد و تقریباً در تمام روزنامه‌های مهم برجسته شد، در بوق و کرنا کرد که اولین پیش‌نویس ژنوم انسان، کتاب دستورالعمل خود ما، جمع‌آوری شده است. ژنوم انسان از تمام DNA گونه ما، رمز ارثی حیات تشکیل شده است. این متن تازه فاش شده 3 میلیارد حرف داشت و با کد چهار حرفی عجیب و رمزنگاری نوشته شده بود. پیچیدگی شگفت انگیز اطلاعات حمل شده در هر سلول بدن انسان به حدی است که خواندن زنده آن کد با سرعت یک حرف در ثانیه سی و یک سال طول می کشد، حتی اگر خواندن در شبانه روز ادامه یابد. چاپ این حروف با اندازه فونت معمولی بر روی کاغذ باند معمولی و صحافی همه آنها با هم، منجر به برجی به ارتفاع بنای یادبود واشنگتن می شود. برای اولین بار در آن صبح تابستانی، این فیلمنامه شگفت انگیز که تمام دستورالعمل های ساختن یک انسان را در خود داشت، در دسترس جهانیان قرار گرفت