لایب سان

Since young male players were the norm during the English Renaissance, were all cross-dressed performances of female characters played with the same degree of seriousness? Probably not. Spectrums of Representation in Shakespearean Crossdressing examines these varied types of female characters in English Renaissance drama, drawing from a range of play texts themselves in order to investigate if evidence exists for varying performance practices for male-to-female crossdressing. This book argues for a reading of the representation of female characters on the English Renaissance stage that not only suggests categorizing crossdressing along a spectrum of theatrical artifice, but also explores how this range of artifice enriches our understanding of the plays. The scholarship surrounding cross-dressing rarely makes this distinction, since in our study of early modern plays we tend to accept as a matter of course that all crossdressing was essentially the same. The basis of Spectrums of Representation in Shakespearean Crossdressing is that it was not.

چکیده فارسی

از آنجایی که بازیکنان مرد جوان در دوران رنسانس انگلیسی معمول بودند، آیا همه بازی‌های متقابل شخصیت‌های زن با همان درجه جدیت بازی می‌شدند؟ احتمالا نه. طیف‌های بازنمایی در تلاقی شکسپیر به بررسی این انواع شخصیت‌های زن در درام رنسانس انگلیسی می‌پردازد، و از طیفی از متون نمایشنامه استفاده می‌کند تا بررسی کند که آیا شواهدی مبنی بر وجود روش‌های اجرایی متفاوت برای آرایش متقابل مرد به زن وجود دارد یا خیر. این کتاب برای خوانش بازنمایی شخصیت‌های زن در صحنه رنسانس انگلیسی بحث می‌کند که نه‌تنها پیشنهاد می‌کند که در امتداد طیفی از هنرهای نمایشی دسته‌بندی کنیم، بلکه به بررسی این موضوع نیز می‌پردازیم که چگونه این گستره هنری درک ما را از نمایشنامه‌ها غنی می‌کند. دانشی که در مورد لباس های متقابل وجود دارد به ندرت این تمایز را ایجاد می کند، زیرا در مطالعه ما از نمایشنامه های مدرن اولیه ما تمایل داریم به عنوان یک امر طبیعی بپذیریم که همه لباس های متقابل اساساً یکسان هستند. اساس طیف های بازنمایی در متقاطع شکسپیر این است که چنین نبود.