لایب سان

Historian Seth Archer traces the cultural impact of disease and health problems in the Hawaiian Islands from the arrival of Europeans to 1855. Colonialism in Hawaiʻi began with epidemiological incursions, and Archer argues that health remained the national crisis of the islands for more than a century. Introduced diseases resulted in reduced life spans, rising infertility and infant mortality, and persistent poor health for generations of Islanders, leaving a deep imprint on Hawaiian culture and national consciousness. Scholars have noted the role of epidemics in the depopulation of Hawaiʻi and broader Oceania, yet few have considered the interplay between colonialism, health, and culture - including Native religion, medicine, and gender. This study emphasizes Islanders' own ideas about, and responses to, health challenges on the local level. Ultimately, Hawaiʻi provides a case study for health and culture change among Indigenous populations across the Americas and the Pacific.

چکیده فارسی

ست آرچر، مورخ، تأثیر فرهنگی بیماری و مشکلات سلامتی در جزایر هاوایی را از ورود اروپایی‌ها تا سال 1855 دنبال می‌کند. استعمار در هاوایی با هجوم‌های اپیدمیولوژیک آغاز شد، و آرچر استدلال می‌کند که سلامت برای بیش از بیش از یک بحران ملی جزایر باقی مانده است. یک قرن. بیماری‌های معرفی‌شده منجر به کاهش طول عمر، افزایش ناباروری و مرگ و میر نوزادان، و سلامت ضعیف مداوم برای نسل‌های جزیره‌نشین شد و تأثیر عمیقی بر فرهنگ هاوایی و آگاهی ملی بر جای گذاشت. محققین به نقش اپیدمی ها در کاهش جمعیت هاوایی و اقیانوسیه وسیع تر اشاره کرده اند، با این حال تعداد کمی به تأثیر متقابل بین استعمار، سلامت، و فرهنگ - از جمله مذهب بومی، پزشکی، و جنسیت توجه کرده اند. این مطالعه بر ایده‌های خود جزیره‌نشینان در مورد چالش‌های بهداشتی در سطح محلی و پاسخ‌ها به آن تأکید می‌کند. در نهایت، هاوایی یک مطالعه موردی برای تغییر سلامت و فرهنگ در میان جمعیت‌های بومی در سراسر آمریکا و اقیانوس آرام ارائه می‌کند.