لایب سان

Schools and Food Education in the 21^st Century examines how schools enact food policy, and through doing so, craft diverse foodscapes that create very different food experiences in schools. The school food policy discourse is made up of an amalgamation of discourses on obesity prevention, nutrition education, welfarism and foodieness. Whilst schools endeavor to enact policy in a variety of ways, this book shows how foodieness is taken up, and can only be taken up differently, in different schools.

The book’s unique contribution is to identify the discourse of foodieness and to show how this discourse, whilst seemingly universal, is actually situated in middle-class ideas and is therefore more easily taken up by certain schools. The book argues that the classed nature of foodieness leads to certain food knowledges becoming marginalized or lost and this then positions some schools in tension with their local communities, resulting in widely variant food experiences for children. Earl demonstrates how foodieness is taken up in schools by first exploring how the foodscape at school is shaped by policy and media sources. The book then examines how foodieness is taken up by schools with different SES profiles by showing how food moves through the school day.

Asking critical questions on class and poverty that are often overlooked, this book will be of interest to researchers, academics and students working on food issues related to teaching, food, policy and schools in the fields of education, sociology and food studies. It should also be of interest to policymakers, parents and teachers.

چکیده فارسی

مدارس و آموزش غذا در قرن 21^st بررسی می‌کند که مدارس چگونه سیاست‌های غذایی را وضع می‌کنند، و از طریق انجام این کار، مناظر غذایی متنوعی ایجاد می‌کنند که تجربیات غذایی بسیار متفاوتی را در مدارس ایجاد می‌کند. گفتمان سیاست غذایی مدرسه از ادغام گفتمان هایی در مورد پیشگیری از چاقی، آموزش تغذیه، رفاه و غذا خوردن تشکیل شده است. در حالی که مدارس تلاش می‌کنند به روش‌های مختلف سیاست‌گذاری را وضع کنند، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه غذاخوردگی در مدارس مختلف مورد توجه قرار می‌گیرد، و تنها می‌توان آن را به گونه‌ای متفاوت در مدارس مختلف اتخاذ کرد.

سهم منحصر به فرد این کتاب شناسایی گفتمان غذاخوردگی و نشان دادن این است که چگونه این گفتمان، در حالی که به ظاهر جهانی است، در واقع در ایده های طبقه متوسط ​​قرار دارد و بنابراین توسط برخی از مکاتب آسان تر مورد استفاده قرار می گیرد. این کتاب استدلال می‌کند که ماهیت طبقه‌بندی شده غذاخوری منجر به به حاشیه رانده شدن یا از دست رفتن برخی از دانش‌های غذایی می‌شود و این باعث می‌شود برخی از مدارس در تنش با جوامع محلی خود قرار گیرند و در نتیجه تجربیات غذایی متنوعی برای کودکان ایجاد شود. ارل با بررسی چگونگی شکل‌گیری فضای غذا در مدرسه توسط سیاست‌ها و منابع رسانه‌ای نشان می‌دهد که چگونه غذا خوردن در مدارس مورد توجه قرار می‌گیرد. سپس این کتاب با نشان دادن اینکه چگونه غذا در طول روز مدرسه حرکت می‌کند، چگونگی جذب غذا توسط مدارس با پروفایل‌های SES مختلف را بررسی می‌کند.

این کتاب با طرح پرسش‌های حیاتی در مورد طبقه و فقر که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، مورد توجه محققان، دانشگاهیان و دانش‌آموزانی است که در زمینه مسائل غذایی مرتبط با آموزش، غذا، سیاست و مدارس در زمینه‌های آموزش، جامعه‌شناسی و مطالعات مواد غذایی کار می‌کنند. . همچنین باید مورد توجه سیاستگذاران، والدین و معلمان باشد.