لایب سان

Picture this scene. You're taking the SAT and you're up to question 23 in section 4 of the math part of the test. Section 3 is over and you're a little disappointed already because you were forced to rush through the last 5 questions and can't go back now. You skipped 5 questions so far in section 4 which you plan to go back to later. There are a total of 38 questions questions in this section and you have a feeling you spent too much time answering the ones you did so far. Uh oh, how much time is left? You look at the clock. Only 10 more minutes and you still have 15 questions to go, plus the 5 you skipped. Panic starts to set in. You'll never finish the test at this rate! A sick feeling in your stomach starts to emerge. The questions will only get harder from here and now your mind is in a nervous fog. Not only that, now you're forced to rush through the remaining questions, which will only make the situation worse because that will increase the chances of making careless mistakes. As the end of the test approaches you're forced to take wild guesses on the remaining questions. Suddenly the proctor announces that the test has ended and to stop working immediately. You sit there in shock and start thinking about the next SAT because this one is a loss.
 

چکیده فارسی

این صحنه را تصویر کنید. شما در آزمون SAT شرکت می کنید و تا سوال 23 در بخش 4 از قسمت ریاضی آزمون هستید. بخش 3 تمام شده است و شما در حال حاضر کمی ناامید شده اید زیرا مجبور شده اید 5 سوال آخر را با عجله انجام دهید و اکنون نمی توانید به عقب برگردید. شما تاکنون 5 سوال را در بخش 4 رد کرده اید که می خواهید بعداً به آن بازگردید. در مجموع 38 سوال در این بخش وجود دارد و شما احساس می کنید زمان زیادی را برای پاسخ دادن به سوالاتی که تا کنون انجام داده اید صرف کرده اید. اوه اوه چقدر وقت مونده به ساعت نگاه می کنی فقط 10 دقیقه دیگر باقی مانده و هنوز 15 سوال باقی مانده است، به اضافه 5 سوالی که نادیده گرفتید. هراس شروع می شود. شما هرگز آزمون را با این سرعت تمام نمی کنید! یک احساس بیماری در معده شما شروع به ظهور می کند. سوالات از اینجا سخت تر می شوند و اکنون ذهن شما در مه عصبی است. نه تنها این، اکنون مجبور هستید با عجله سوالات باقیمانده را حل کنید، که فقط وضعیت را بدتر می کند زیرا احتمال اشتباهات بی دقتی را افزایش می دهد. با نزدیک شدن به پایان آزمون، مجبور می شوید در مورد سؤالات باقی مانده حدس و حدس بزنید. ناگهان سرپرست اعلام می کند که آزمایش به پایان رسیده است و بلافاصله کار را متوقف می کند. شما با شوک آنجا می نشینید و به SAT بعدی فکر می کنید زیرا این یک ضرر است.