لایب سان

Rehabilitation professionals need to be grounded in moral principles in order to meet the needs of patients and effectively collaborate in interprofessional healthcare teams. Rehabilitation Ethics for Interprofessional Practice introduces a common language and theory for interdisciplinary ethics education and practice while establishing a moral foundation and guiding readers in how to put ethical principles into action.
The text begins by describing the moral commons, a framework for ethical deliberation characterized by mutual respect for personal and professional identity, common language, inclusion of relevant stakeholders, and the dialogic process. The authors then describe the Dialogic Engagement Model (DEM), gives professionals a structure and space for learning and understanding within their teams as they strive to provide ethical patient care.
Rehabilitation Ethics for Interprofessional Practice is forward-looking, grounded in both theory and practice. A resource for faculty and students across the rehabilitation sciences, it translates ethical principles into simple units that rule-based, ends-based, virtue-based, and narrative-based. It also focuses on:
• Developing ethical comportment--not just beliefs and decisions, but also dispositions and actions
• Embodying the moral standards of practice: humility, respect, openness, curiosity, honesty, and more
• Cultivating engaged relationships in rehabilitation practice

چکیده فارسی

متخصصان توانبخشی برای برآوردن نیازهای بیماران و همکاری مؤثر در تیم‌های بین‌حرفه‌ای مراقبت‌های بهداشتی، باید بر اصول اخلاقی مبتنی باشند. اخلاق توانبخشی برای تمرین بین‌حرفه‌ای، زبان و نظریه مشترکی را برای آموزش و تمرین اخلاق بین‌رشته‌ای معرفی می‌کند و در عین حال پایه‌های اخلاقی را ایجاد می‌کند و خوانندگان را در نحوه عملی کردن اصول اخلاقی راهنمایی می‌کند.
متن با توصیف مشترکات اخلاقی آغاز می شود، چارچوبی برای مشورت اخلاقی که با احترام متقابل به هویت شخصی و حرفه ای، زبان مشترک، گنجاندن ذینفعان مربوطه و فرآیند گفتگو مشخص می شود. سپس نویسندگان مدل تعامل گفتگو (DEM) را توصیف می‌کنند و به متخصصان ساختار و فضایی برای یادگیری و درک در تیم‌های خود می‌دهد، زیرا آنها در تلاش برای ارائه مراقبت اخلاقی از بیمار هستند.
اخلاق توانبخشی برای تمرین بین حرفه ای آینده نگر است و هم در تئوری و هم در عمل پایه گذاری شده است. منبعی برای اساتید و دانشجویان در سراسر علوم توانبخشی، اصول اخلاقی را به واحدهای ساده ای تبدیل می کند که مبتنی بر قانون، مبتنی بر غایت، مبتنی بر فضیلت و مبتنی بر روایت است. همچنین بر روی موارد زیر تمرکز دارد:
• توسعه بخش اخلاقی - نه فقط باورها و تصمیمات، بلکه همچنین تمایلات و اعمال
• تجسم معیارهای اخلاقی عمل: فروتنی، احترام، صراحت، کنجکاوی، صداقت، و موارد دیگر
• ایجاد روابط مشارکتی در تمرین توانبخشی